Çoğunuzun " olur mu öyle rezalet?" dediğinizi duyar gibiyim.
Dünyada terörle başı dertte olan hiçbir ülkenin devlete silah çekenle masaya oturduğuna tanık olmadım.
Cumhuriyetin ilanından önce Anadolu topraklarında mezhep ve din ayrıcalığı üzerine sayısız isyan yaşanırken ( düzenli ordu bile kurulmamışken) hiçbir isyancıyla barış adına pazarlık yapılmamıştı.
İşbirlikçilerle el ele
Cumhuriyet'in ilanından kısa süre önce saltanata bağlı bazı silah arkadaşlarına danışan Atatürk sonunda gene müzakeresiz bir barışı kendi ordusunun gücüyle ikna etmesini bilmiştir.
1925 yılında Siverek'ten yola çıkarak Ergani'de yeşil bayrak açan Şeyh Sait, TSK tarafından Diyarbakır Dağ kapısında yargılanmış, isyanın bedelini ödemiştir.
1936-1937'de sadece ırk ayrımcılığı, etnik güç göstererek Tunceli'de gene yeşil bayrak açarak yakıp yıkan, köprüleri bombalayan Seyit Rıza ve arkasındaki çeteye karşı zamanın Başbakanı Celal Bayar anlatırdı ki: "Gittim gördüm ve o gün orada taş üstüne taş bırakmadık."
Bayar bu hareketini elbette Atatürk'ten emir alarak yapmıştı.
O devri anlatan çok roman öykü bulunmakta.
Bunlardan biri de rahmetli Esat Mahmut Karakurt'un "Vahşi bir kız sevdim" isimli romanıdır.
Bunları okuyan Kürt ve Türk yurttaşlar bir ve beraberliğin tadını yıllar boyu çıkardılar.
Hiç kimse de 2010 yılına dek bu birlikteliği bozamadı.
Ülkede hiç mi düşünce bazında daha ileri tehditlerle karşılaşmadık, tanık olmadık?
Demokratik rejime karşı hiç mi darbelere girişilmedi?
Fakat bu günlerde dışımızdaki güçlerin işbirlikçilerle el ele yarattığı manzara başka.
Devlete karşı silahlı ayaklanma yapan, askerleri ve sivil vatandaşlarımızı şehit edenlerin ülkemizi serbestçe terk etmelerine izin vermek anayasamızın, ceza yasamızın ve ceza usul yasamızın hangi maddesine uyuyor.
Bunu açıklamadan "ben yaparım olur" diyerek İmralı ile MİT'i uzlaşma masalarına oturtuyor.
Başka ülkelerde, suç işleyen teröristlerin ülke topraklarını serbestçe terk edebileceğini söyleyen tek bir siyasi lider olmuş mudur?
Onu söylemiyor ve bu nedenle de İmralı'daki idam mahkumu azıttıkça azıtıyor.
Ya kendisine yalan yanlış kopyaları cahilane bir biçimde kamuoyuna açıklıyor ya da kendi hayatını masaya koyuyor olmalı.
Kandil yasal güvence istiyor!
Ondan gelmeyen yanıt Kandil'den gelmez mi?
Elbette 50 milyon dolarlık silah ve mühimmatı bulunan PKK terör örgütü yurt dışına çıkarken yasal düzenleme isteyecek!
Murat Karayılan'ın ardından örgütün ikinci adamı olan Cemil Bayık, geri çekilmenin olması için bunun yasal zemininin hazırlanması gerektiğini belirtip, "gerilla yasal güvenceyi görmeden tek bir adım geri atamaz" diyor.
ANF'nin haberine göre Bayık, "Yasal zemini hazırlanmadan bunun tedbirleri geliştirilmeden gerilla geri çekilemez.
Çünkü geçmişte bu deneyimi yaşadık.
Gerilla geri çekilirken yüzlerce şehit verildi, yaralananlar, esir düşenler oldu.
Böyle bir pratik ortada iken kalkıp da geri çekilmenin yasal tedbirleri yoktur sadece idari tedbirlerle bu iş başarılabilir demek yanlıştır, tehlikelidir.
Erdoğan ve bazı hükümet, AKP çevreleri diyor ki "Bu bir hükümet meselesidir, Meclis meselesi değil onun için yasalarda değişiklik, yasal güvenceler gerekmiyor."
Bu aslında sorunu çözmemede direnmedir, adeta alay etmedir.
Ciddi olmaları lazım.
Meclis'in karar alması, çağrıda bulunması gerekiyor.
Destekliyoruz, içindeyiz ama parlamento eğer yasal tedbirlerini, kanunlarını geliştirirse, bu temelde pratik adımlarını geliştirirse geri çekilme başlatılır.
Bu da koşul değildir olması gerekendir.
Sanıyorum bu Türkiye'den yerine getiremeyeceği bir istemde bulunmamız falan da değil" şeklinde konuşuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder