| Atatürk'ün Gençliğe Hitabesi Ey Türk Gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklâlini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir. Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır. Bir gün, İstiklâl ve Cumhuriyeti müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklâl ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir. Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk İstiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur! | |
| | Mustafa Kemal Atatürk
|
Atatürk'ün Bursa Nutku
"Türk genci, devrimlerin ve cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir.
Bunların gereğine, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır.
Yönetim biçimini ve devrimleri benimsemiştir.
Bunları güçsüz düşürecek en küçük ya da en büyük bir kıpırtı ve bir davranış duydu mu, 'Bu ülkenin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adalet örgütü vardır.' demeyecektir.
Elle, taşla, sopa ve silahla;nesi varsa onunla kendi yapıtını koruyacaktır.
Polis gelecek, asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır.
Genç, 'Polis henüz devrim ve cumhuriyetin polisi değildir.' diye düşünecek, ama hiç bir zaman yalvarmayacaktır.
Mahkeme onu yargılayacaktır.
Yine düşünecek, 'Demek adliyeyi ıslah etmek, rejime göre düzenlemek lazım.' diyecek.
Onu hapse atacaklar.
Yasal yollarla karşı çıkışlarda bulunmakla birlikte bana, başbakana ve meclise telgraflar yağdırıp, haklı ve suçsuz olduğu için salıverilmesine çalışılmasını, kayrılmasını istemeyecek.
Diyecek ki, 'Ben inanç ve kanaatimin gereğini yaptım.
Araya girişimde ve eylemimde haklıyım.
Eğer buraya haksız olarak gelmişsem, bu haksızlığı ortaya koyan neden ve etkenleri düzeltmek de benim görevimdir.'
İşte benim anladığım Türk genci ve Türk gençliği!"
*Mustafa Kemal Atatürk'ün, 5 Şubat 1933 günü Bursa'da yaptığı nutuktur
-------- Original Message --------
+++ ÜÇ KISA HİKAYE
m calis <mcalis49@hotmail.com>
3 Mart 2013 21:43.
+++ ÜÇ KISA HİKAYE Çağdaş La Fontaine Hikayeleri...
Tavuk, çayırda otlayan ineğe gitmiş:
"Merhaba inek hanım!"
İnek, tavuğun kendisine, merhaba demesini yadırgamış: "Hayrola?"
"Size, ortaklık teklif etsem, ne dersiniz?"
İnek, ne kadar inek olsa da, bir işi reddedecek kadar inek olmadığından, inekleşmemiş:
"Söyle bakalım, ne iş bu?"
"Sizinle sucuklu yumurta yapalım, insanlar sucuklu yumurtaya bayılır!"
İneğin aklı yatmış, tavuk ortaklık şartlarını sıralamış:
"Bana münasip bir yerde folluk gösterin, gidip yumurtalarımı folluğa doldurayım!"
Birkaç gün sonra, tavuk, bir küfe yumurtayla çıkagelmiş, inek memnun, yalnız tavuğun yanındaki eli bıçaklı adamı gözü tutmamış:
"Ortak, bu adam kim?
"Kasap, sucuklu yumurta için… Sizi kesecek, sucuk yapacak, benim de yumurtalarım var, ortaklık tamam!"
İnek ayılır gibi olmuş:
"Bu ortaklık benim canıma mal olacak galiba!"
"Maalesef inek hazretleri, amacımız, ins anlara bol, lezzetli ve şişmanlatmayan sucuklu yumurta yedirmek, değil mi?
Hadi, lütfen kendinizi sayın kasaba teslim ediniz!"
Şimdi buna, kalkınmış ülkelerle, kalkınmamış ülkeler arasında,
ekonomik işbirliği anlaşması diyebilir misiniz?
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
"Cambaz"ın değişik anlamı vardır, at üstünde, tel üstünde gösteri yapanlara da cambaz denir, özellikle hayvan pazarlarındaki pazarlıkçılara da cambaz, denir.
Cambazın biri, eşeği yularından çekip gelmiş, bir başka cambaz yanaşmış:
"Kaça bu eşek?"
"Bin lira!"
"Aldım gitti, ver elini helalleşelim!"
Birkaç kişi alıcının kulağına fısıldamış:
"Yahu görmüyor musun, bu eşek topal;
onun için ucuza verdi!"
"O eşek topal değil, tırnağının arasına taş kaçmış, topal sanıp ucuza elden çıkarmaya bakıyor!"
Eşeği satana koşmuşlar:
"Yahu bu topal değilmiş, tırnağına taş kaçmış!"
Satıcı gülmüş:
"Eşek topa l olmasına topal da, öyle sansınlar diye taşı tırnağına ben
koydum!"
Alıcıya koşmuşlar:
"Yahu bu eşek gerçekten topalmış, taşı o koymuş.
Seni de kandırdı, parayı aldı!"
Alıcı dövünmeğe başlamış:
"Vay namussuz;
eğer verdiğim para sahte olmasaydı, beni kazıklayacaktı!"
Bunun adına serbest piyasa da "alışveriş" diyorlar mı?
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Aslan, eşek ve tilki ava çıkmışlar;
bir geyiği vurup gelmişler.
Aslan emretmiş:
"Şunu pay edin!"
Eşek avı üç eşit parçaya bölmüş, herkesin payını vermiş;
ama aslan beğenmemiş:
"Hani benim aslan payım!"
Eşek, eşekliğinden olacak anlamamış:
"Ne demek aslan payı!"
Aslan bir pençede eşeği parçalamış, sonra, tilkiye dönmüş:
"Hadi, sen pay et!"
"Efendim sizin olduğunuz yerde pay etmek ne demek?
Hepsi sizin, buyurun afiyetle yiyin!"
Aslan hayretle sormuş:
"Sen bunu kimden öğrendin?"
Tilki cansız yatan eşeği göstermiş...
"Bunun adına da sosyal adalet diyorlar…"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder