Evrim, türlerin nasıl ve nereden ortaya çıktığını anlatır.
Türlerin yok olması, ya da olmaması evrimin işi değildir.
Evrim türlerin hiç yoktan belirmesini, ortaya çıkmasını konu eder.
Bu nedenle antik canlıların hala daha yaşamaya devam eden benzerlerinin olması Evrim Teorisinin konusu değildir ve onu çürütmez.
Adnan Hocacıların pek çok kez yaptığı gibi köpek balıklarının hala daha eski köpek balıklarına benzer olması, amonitlerin, midyelerin, salyangozların, kaplumbağa ya da bazı sürüngenlerin, eğrelti otlarının hala daha eski türlerinin benzerleri olarak var olmaları olumsuz, yanlışlayan bir kanıt değildir.
Oraj POYRAZ(0raj.p0yraz@neomailbox.net / oraj.poyraz@openmail.cc / oraj_poyraz@alpinaasia.com )
L2fSIJNoA0xfSNxA
ENDOSİMBİYOTİK KURAM: HÜCRE ORGANELİNE DÖNÜŞEN BAKTERİLERİN ÖYKÜSÜ
Tüm canlılar hücrelerden oluşur. Gezegenimizde milyonlarca farklı yaşam biçimi olsa da sahip oldukları hücre tipine göre hepsini iki temel sınıfa ayırabiliyoruz: Prokaryotlar ve ökaryotlar. Prokaryot. .
Sevkan Uzel Yıldız Teknik Üniversitesi - Editör / Yazar
Prokaryotik hücreler dünyadaki ilk yaşam biçimlerindendir. Fosil kayıtlarında belirişleri 4 milyar yıl kadar geriye gider. Ökaryotik hücreler ise 1 8 milyar yıl öncesine ait kayıtlardan itibaren görülürler. Dolayısıyla ökaryotik hücrelerin prokaryotlardan türediği düşünülür. 
Prokaryotik bir hücrenin ökaryotik bir hücreye dönüşmesi için edinmesi gereken bazı özellikler vardır. Ökaryotların hücrelerinde özelleşmiş organeller vardır. Örneğin tüm ökaryotlarda bir tür pil görevi görerek enerji sağlayan mitokondri organelleri bulunur. Mitokondri oksijen tüketerek glukoz gibi karbon kaynaklarından enerji elde eder ve bu süreçte karbon dioksit ile su üretir. Bitki hücrelerinde ayrıca güneş ışığından enerji elde edebilen plastid organelleri de mevcuttur; örneğin kloroplast gibi. Kloroplast su ve karbon dioksit tüketerek ışıktan enerji elde edip kimyasal glukoz enerjisine çevirirken oksijen üretir.
Bunlara ek olarak hücrelerde ribozom lizozom endoplazmik retikulum gibi farklı görevlere sahip başka organeller de yer alır. Fakat hepsinin içinde iki tanesi çok önemli bir farkla diğerlerinden ayrılır: Mitokondri ve kloroplast kendi DNA'larına sahiptir.
Ortaklık Kuran Mikroplar
1963'te iki ayrı ekip tarafından eşzamanlı olarak mitokondrinin kendi DNA'sı olduğu keşfedildi. O yıllarda pek çok bilimci mtDNA'nın kaynağını epey sıkıcı bir biçimde açıklıyor hücrelerin bir kereye mahsus olmak üzere dışarıya ödünç DNA verdiğini ve bir daha da geri almadığını öne sürüyordu. Ancak Lynn Margulis 1965'teki doktora tezinden başlayarak 20 yıl boyunca mtDNA'nın çok daha büyük bir şeyin kanıtı olduğunu göstermeye çalıştı: Yaşamın geleneksel biyologların hayal bile edemeyeceği kadar çok karıştırma ve evrimleşme yollarına sahip olduğunu.
Margulis'in Endosimbiyotik Kuram adını verdiği düşüncesi şöyleydi: Hepimiz çok uzun zaman önce yeryüzünde bulunmuş olan ilk mikroplardan geldik. Bugün tüm canlı organizmalar bu mirasın bir parçası olarak yaklaşık 100 kadar geni paylaşır. İlk mikroplar kısa süre içinde birbirlerinden farklılaşmıştır. Kimi devasa kitlelere dönüşmüş kimi de küçülerek zerre hâline gelmiştir. Aradaki bu büyüklük farkı çeşitli fırsatlar yaratmıştır. Bazı mikroplar diğerlerini yutup sindirirken bazıları da büyük ve dikkatsiz olanları enfekte edip öldürmüştür.
Margulis'in iddiasına göre çok uzun zaman önce büyük bir mikrop küçük bir mikrobu içine almış ama beklenmeyen bir şey olmuştu: Hiçbir şey. Ya küçük mikrop sindirilmeye direnç göstermiş ya da büyük mikrop enfeksiyonu bertaraf etmişti. Ardından bir beraberlik dönemi geldi; savaşmaya devam etseler de birbirlerinin üstesinden gelemiyorlardı. Baştaki düşmanca karşılaşma sayısız kuşak sonunda ortak bir girişime dönüştü. Küçük mikrop oksijenden gelen yüksek oktanlı yakıtı sentezlemede giderek ustalaşırken büyük hücre de güç üretme becerilerini yitirdi ve bunun yerine ham besinleri sığınağı sağlama görevini üstlendi. Bu işbölümü iki tarafa da yarar sağladı ve sonunda iki tarafı da birbirleri olmadan yaşam sürdüremeyecek denli değiştirdi.
Organele Dönüşen Bakteriler
Kloroplast da tıpkı mitokondri gibi kendi genetik malzemesine sahiptir ve parçası olduğu organizmanın içinde o da üreyerek kendi DNA'sını yeni nesile aktarır. Buna ilişkin ilk bulguları elde eden kişi 1883 yılında mikroskop ile bitki hücrelerine bakan bitkibilimci Andreas Schimper idi. Plastidlerin bölünüşünü izleyen bilimci sürecin serbest yaşayan bakterilerin çoğalmasına ne kadar benzediğini hemen fark etti. Kendi DNA'larına sahip olduklarının netleşmesi ise 1960'larda gerçekleşti.
Kloroplast ve mitokondri bir zamanlar bağımsız yaşayan bakterilerdi; tıpkı bugün hâlâ bağımsız hayatlarını sürdüren milyonlarca yakın akrabaları gibi. Fakat uzun zamandır yaşamakta oldukları ortama yani ökaryotik hücrenin içine uyum sağlamış durumdalar artık. Genetik malzemeleri tıpkı diğer prokaryotlar gibi halka biçiminde bulunuyor. Ayrıca yapılan genomik çalışmaları sonucunda mitokondrinin bugün yaşayan en yakın akrabasının tifüse neden olan Rickettsia bakterisi olduğu belirlendi. Kloroplast ise görünüşe bakılırsa siyanobakterilerin oldukça yakın bir akrabası.
Neredeyse tüm ökaryotlar mitokondriye sahipken sadece fotosentez yapan ökaryotların kloroplasta sahip olmasından dolayı ensimbiyoz olayının iki kez gerçekleştiği düşünülüyor. Büyük olasılıkla ilk olarak oksijen kullanan (aerobik) heterotrof bir prokaryot daha iri bir konak tarafından kabul edildi. Zamanla birlikte evrildiler ve küçük olan mitokondri oldu. Bunun ardından ise fotosentetik bir prokaryot mitokondri içeren bir büyük hücre tarafından içeri alındı ve ortama uyum sağlayarak kloroplast organeli hâline geldi.
Kloroplast ve siyanobakteri
Evrime İtici Gücü Sağlayan Enerji
Mitokondriyi açıklamanın dışında Margulis'in kuramı daha sonra yeryüzündeki yaşamın derin bir gizemini aydınlatmaya da yardım etti: Umut vaad edici bir başlangıçtan sonra evrimin neredeyse durma noktasına gelmesinin nedenini. Mitokondri başlangıç vuruşunu yapmasa ilkel yaşam zeka sahibi olmak şöyle dursun biraz daha donanımlı canlı türlerine bile evrilemezdi.
Yalnızca bir milyar yıl içinde ilk zamanların kaynayan organik çorbasının içinden gelişmiş zarları ve değiştirilebilir hareketli parçaları olan özerk mikroorganizmalar ortaya çıkmıştı. Bu ortak başlangıçtan kısa süre sonra çok sayıda farklı tür meydana gelmişti. Ama bu mucizeden sonra evrimin seyri düz bir çizgiye dönüşmüştü: Yaşayan pek çok tür canlı olsa da bu mikroplar bir milyar yılı aşkın süre boyunca fazla evrilmediler. Bunun nedeni "enerji tüketimi" meselesi idi.
İlkel mikroplar tüm enerjilerinin %2'sini DNA kopyalama devamlılığı için %75'ini ise DNA'dan protein yapmak için harcar. Bu nedenle bir mikrop avantajlı ve evrimsel açıdan ileri bir özelliğin DNA'sını geliştirse bile (kapalı bir çekirdek başka mikropları sindirecek bir mide veya diğer mikroplarla iletişim kurmasını sağlayacak bir araç gibi) bu gelişmiş özelliği oluşturmak onu tüketir. İki tane eklemek söz konusu bile değildir. Bu koşullar altında evrim atıl hâle gelir ve hücreler ancak bir yere kadar gelişebilir.
Ucuz mitokondri enerjisi bu sınırlamaları kaldırdı. Atalarımızın aynı anda pek çok üstün özelliği eklemesine ve onların karmaşık organlar hâline gelmesine izin verdi. Hatta mitokondri hücrelerin DNA dağarcığını 200.000 kat genişletmesini sağladı; yalnızca yeni genler keşfetmelerine izin vermekle kalmadı aynı zamanda tonlarca düzenleyici DNA ekleyip genleri kullanırken çok daha esnek olmalarını da sağladı. Bütün bunlar mitokondri olmadan olmazdı.
Son olarak şunu da ekleyelim: İnsan da dahil olmak üzere tüm ökaryotik canlılar kendi DNA'larından ayrı bir DNA taşıyan bu küçük böcekleri yani mitokondrileri (ve eğer bitki ise plastidleri) hazır olarak ebeveynden almak zorundadır. Bu işlem dişi üreme hücresi olan yumurta hücresinde yer alan mitokondrilerin de zigot embriyoya dönüşürken her bölünmede üreyerek yeni hücrelere kendi yavrularını aktarması ile gerçekleşir. Eğer ökaryotik bir hücre organel kaybederse kendi başına yenisini yapamaz. Çünkü organel oluşturmak için gereken bilgi ökaryot DNA'sınde yoktur. Her ökaryotik hücrenin kendi ebeveyn hücresinden en az bir adet organel alması gerekir ki o da kendi genetik malzemesi ile çoğalsın. Tüm bunlar endosimbiyotik kuramı destekleyen olgulardır.
Kaynak ve İleri Okuma
-
Sam Kean "Bitmeyen Keşif: DNA" ISBN: 9786055029081
-
Ask A Biologist "Cells living in cells" https://askabiologist.asu.edu/explore/cells-living-in-cells
-
Dummies "ENDOSYMBIOTIC THEORY" http://www.dummies.com/test-prep/endosymbiotic-theory/
https://bilimfili.com/endosimbiyotik-kuram-hucre-organeline-donusen-bakterilerin-oykusu/
a45UyF587661-180226143653 Oraj Poyraz At Alpinaasia oraj_poyraz@alpinaasia.com
2018/02/26 15:32 2 65 AtaturkMilliyetcileri@googlegroups.com
Bitkin bir halde fabrikadan veya depodan eve donuste, yemek, uyumak ve tekrar sefil ise donmek disinda pek bir ise yaramazdi sanki gece.
Fakat o yirtik perdeli asinmis kilimli, tuvaleti ve kuveti koridorun sonunda bulunan, havasinda benden once gelmis butun kaybetmislerin hissedildigi bir eski odada beni bekliyor olurdu daktilo.
Charles Bukowski Sozleri / Heinrich Karl Bukowski / Bilge Sozleri
Lokman suresinin 22.ayeti de Risale-i Nur a isaret ediyormus.
Ayetin Turkce anlami:
Iyilik yaparak kendini Allah a veren kimse, suphesiz en saglam kulpa sarilmis olur...
Said-i Nursi ye gore; bu ayette sozu edilen en saglam kulp , Risale-i Nur dur
O zaman ayetin anlami su oluyor: Kim iyilik yaparak Risale-i Nur okursa o, en saglam kulpa sarilmis olur.
Kime hikmet verildiyse, ona hayirdan cok sey verildi demektir
Allah onlara kitabi ve hikmeti ogretir.
Ve onlari arttirir
Sizi artirir ve size kitabi ve hikmeti ogretir anlamindaki ayetler de Risale-i Nur a isaret ediyorlarmis.
Said-i Nursi ye gore: Ayetlerde belirtilen Hikmet sozuyle anlatilmak istenen, Risale-i Nur dur
Buna gore ayetlerin anlami su oluyor:
Kime Risale-i Nur verildiyse, ona hayirdan cok sey verdi demektir
Allah onlara kitabi ve Risale-i Nur u ogretir.
Ve onlari arttirir
Allah sizi artirir ve size kitabi ve Risale-i Nur u ogretir
Derleyen: Osman Turkoguz
INANCLARA VE AKLA AYKIRI BIR YAKLASIM, NURCULUK.
Yukumuz ne kadar agir ve zahmetli olursa, ruhumuzu o oranda egitir ve yuceltir.
A.GIDE
ULKERIN GOZLERI
. . . . . .
Bir bahar sabahinin karanliginda issiz
Gokte diz cokmus iki titrek i$ikli yildiz
Olan gozlerinize a$ikim, Bayan ulker!
. . . . . .
Mutlu, esen ve hosken ve gulerken gulerken
Nerden gelir bilinmez uzgunluklerle birden
Solan gozlerinize a$ikim, Bayan Ulker!
. . . . . .
Ne zaman perdelese iclerini bir bugu
Olumum guzelligi, ozlemim yorgunlugu
Dolan gozlerinize a$ikim, Bayan Ulker!
. . . . . .
Kalbinizin sezilmez parilticiklarini
Bir buyuk ates gibi gostermenin sirrini
Bulan gozlerinize a$ikim, Bayan Ulker!
Ahmet Muhip DRANAS
| Grup eposta komutlari ve adresleri | : | |
| Gruba mesaj gondermek icin | : | ozgur_gundem@yahoogroups.com |
| Gruba uye olmak icin | : | ozgur_gundem-subscribe@yahoogroups.com |
| Gruptan ayrilmak icin | : | ozgur_gundem-unsubscribe@yahoogroups.com |
| Grup kurucusuna yazmak icin | : | ozgur_gundem-owner@yahoogroups.com |
| Grup Sayfamiz | : | http://groups.yahoo.com/group/Ozgur_Gundem/ |
| Arzu ederseniz bloguma da goz atabilirsiniz | : | http://orajpoyraz.blogspot.com/ |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder