Ümit Hocam milliyetçidir. Hani şu ulusalcı, üçüncü dünyacı diye tuu kaka yapılanlardan. Haa bu arada üçüncü dünyacı yaftasının izahını da yapalım. Her kim ki, tam bağımsızlıktan, ABD kuklası olmamaktan, ülkeyi küresel oligarklardan kurtarmaktan bahsediyor işte onlar üçüncü dünyacıdır. Zannetmeyin ki, ülkeyi üçüncü bir gezegene taşımak istiyor bunlar. Hocam, doğru noktaya temas etmiş. Artık kimse kahraman olmak istemiyor. 300-600 kişilik PKK gurubu var deniyor. 100 civarında PKK kaybı var. Ama artık vur-kaç değil, vur-vur taktiğiyle çatışmalara giriyor. Şemdili, Eruhu ele geçirip, kent çatışması yapacaklar, taktik bu.

Bir de, eski yıllara dönelim. Çok daha yüksek sayıda PKK militanıyla girdikleri çatışmalarda PKK çok daha ağır kayıplar vermiş. Sayısal anlamda daha güçlüyken, bu kadar pervasız olamayan PKK şimdi neden bu kadar cesur/ Neden? Ben her şehit haberinde demiyor muyum? Ey şehit sen zaten satılmış bir vatanın, zaten satılmış ordularının, harcanmış bir askerisin. Keşke sütrenin gerisinde dursaydın. Uzatmasaydın kafanı merminin önüne. Belli ki, askerlerin kafası çalışanları böyle yapıyor. PKK'da az gücüyle çok daha fazla etki ediyor.

Prof.Dr.Ümit ÖZDAĞ - ARTIK KİMSE KAHRAMAN OLMAK İSTEMİYOR MU?

Şemdinli'de güvenlik güçleri ile PKK'lı teröristler arasında çatışmalar devam ediyor.

Bölgedeki PKK'lı sayısı konusunda bir belirsizlik var.
Verilen sayılar 300 ile 600 arasında değişiyor.
Çatışmalarda PKK'nın doğru ise 100 kayıp vermiş.
Bu sayının yüksek olduğunu düşünenlerin aklında tutması gereken husus çatışmaların 10 günden buyana devam ettiği.
Savaş uçakları ve helikopterleri tarafından desteklenen 2000 seçkin asker 10 günde cephe savaşı veren, belirli bir bölgede direniş gösteren 100 PKK'lıyı öldürüyor ise yüksek bir sayı kabul edilemez.
Üstelik Şemdinli'deki PKK'lılara K.
Irak'tan 500 terörist yardım amacı ile gelerek Türkiye'ye girmeye çalışıyorlar.
Sanki konvansiyonel ordu çatışması yaşanıyor.

28-29 Eylül 1992'de 500 PKK'lı terörist, Şemdinli-Derecik sınır bölgesindeki bir jandarma karakoluna büyük bir saldırıda bulundu.
Süper kobra helikopterlerince desteklenen karakol güçleri saldırıya direndi ve 174 militan öldürüldü.
Bu yenilgiyle hayal kırıklığına uğrayan ve gözü açılan PKK ortadan kaldırma amaçlı olarak iki karakola daha saldırmaya kalkıştı;
ancak bir kez daha ağır kayıplar verdikten sonra geri çekilmek mecburiyetinde kaldı.
Keza 12-27 Ekim 1992 tarihleri arasında K.
Irak'ta operasyon yapan TSK'nın çok daha geniş bir alanda cephe savaşı vermeyi deneyen 1452 PKK'lıyı öldürdüğü düşünülür ise 2012 Temmuz sonu-Ağustos başı itibarı ile Şemdinli'de ortaya çıkan sonucu anlamak zorlaşmaktadır.

Şu anda Şemdinli'de dağlarda çarpışan askerilerimizin özverilerini saygı ile karşılamakla birlikte 1990'lar ile 2010'lar arasındaki farkı anlamak açısından genel bir fotoğraf çekmenin önemli olduğuna inanıyorum.
1990'lı yıllarda teröre karşı mücadele eden kadrolar erinden kolordu komutanına kadar büyük bir moral ve motivasyon ile milli bir mücadele verdiklerinin bilinci içinde kenetlenmiş bir şekilde savaşıyorlardı.
Terörle mücadelede asker-polis canlarını hiçe sayarak risk alıyorlar, kahramanlık milli sevgi ve saygı ile ödüllendiriliyordu.

Üstelik PKK bugün olduğundan çok daha etkili ve güçlü idi.
Bugün Türkiye içinde 1500 civarında PKK'lı var.
Oysa Korg.Hasan Kundakçı'nın ifadesi ile 1993'de PKK'nın 12.000 dağ kadrosu, 18.000'i yerleşim yerlerindeki unsurları ile toplam 30.000 civarında militanı bulunmaktaydı.

Bugün PKK ile o mücadele en öne çıkan subaylar hapishanelerde yatıyorlar.
Devlet şeref madalyası alan, gözünü, bacağını, kaybetmiş subaylar ya intihar ediyor ya da madalyalarını iade edip hapishanede yatmaya devam ediyorlar.
TSK tarihinin en çok madalya alan subayı terörist olmakla suçlanıyor.
Bu sırada PKK yöneticileri ile devletin yaptığı müzakerelerde kurulacak Hakikatler Komisyonu çerçevesinde PKK ile savaşan, terörün canını okuyan subayların yargılanması konusunda anlaşıldığı ileri sürülüyor.
Peki, PKK yöneticileri bu Hakikatler Komisyonunda yargılanacaklar mı?
Yaptıkları katliamların hesabını verecekler mi?
Tabii ki hayır.

Böyle bir ortamda terörle mücadele eden kadrolarda bir isteksizlik, moral çöküntüsü olmaması beklenebilir mi?
Teröristlerin haber yollayıp, "birkaç sene sonra biz köylerde oturacağız ve sizler dağlarda bizden kaçacaksınız" diye psikolojik harekat yaptığı köy korucusu nasıl savaşır?
Subayların zorunlu görevlerinin 15 seneden 10 seneye indirilmesi ile birlikte ayrılmalar örneğin hava kuvvetlerini sıkıntıda bırakacak kadar artmamış mıdır?
Hatta emekliliği gelmeden birkaç yıl önce istifa edenlerin sayısı nedir?
Özetle dönem risk almak ve kahraman olmak dönemi değil gibi görünüyor.

Öte yandan PKK'ya katılımlar artıyor.
PKK, fitre ve zekat parası toplamak için zarf bastırmış durumda.
Hakkari'de artık Türk devletinin olduğu tartışmalı hale gelmiştir.
Hakkari'nin kurtarılmış şehir olmasına bir adım kalmıştır.

2012 Yazında yapılan bir ankete göre PKK'nın zemini de güçleniyor.
Ankete göre Kürtlerin %47'si kendilerine farklı davranıldığına inanıyor.
% 28'i kamu hizmetlerinde ayrımcılığa uğradığını düşünüyor.
% 46'sı BDP'ye destek veriyorlar.
% 72'si kendilerine daha fazla hak verilmesini istiyorlar.
% 48'i PKK'nın terör örgütü olmadığını düşünüyor.
Üç sene önce % 6'sı bağımsız Kürt devleti isterken bugün % 23'ü bağımsız devleti talebinde bulunuyor.

Türk Ordusu ancak Balkan Savaşı öncesinde bu kadar moralsizdi.

http://www.altayli.net/articles.php?article_id=2544

--

Buyuk ve tarihi olaylari ancak buyuk milletler yasayabilir. Tarih yazmak, tarih yapmak kadar onemlidir. Yazan yapana sadik kalmazsa degismeyen hakikat insani sasirtacak bir nitelik alir. Felaketler insanlari, zeki milletleri daima azimli ve yeni hamlelere sev keder. Bir millete hizmet eden onun efendisi olur. Turk cocugu atalarini tanidikca daha buyuk isler yapmak icin kendinde kuvvet bulacaktir. Turk milleti kendisi icin, kendi gelecegi ve kurtulusu icin calisan kimseleri ve kurullan zorluk karsisinda birakmayacak kadar yuksek vatanseverlik ve yuksek onur duygusuyla doludur. Yuksek Turk! Senin icin yuksekligin siniri yoktur. Iste parola budur. Bu millet, tarihini iftiharla doldurmus bir millettir. Turk milletinin gelecegi, bugunku evlatlarinin dogru gorusu, yorulmak bilmez caliskanligi ile buyuk ve parlak olacaktir. Milletimizin saf karakteri yetenekle doludur. Ancak bu dogustan gelen yetenegi gelistirebilecek metodlarla donanmis vatandaslar lazimdir. Kurtulmak ve yasamak icin calisan, calismak zorunda olan bir halkiz. Bundan dolayi her birimizin hakki vardir, yetkisi vardir. Fakat calismak sayesinde bir hakki kazaniriz. Yoksa arka ustu yatmak ve omrunu calismadan gecirmek isteyen insanlarin bizim toplumumuzda yeri yoktur, hakki yoktur. Halkin sesi, Hakin sesidir. K.Ataturk