Robinson Crusoe bile Paranın Fiyatını ve Değerini Anladı
Para piyasalar için anahtardır, ticaret ve ekonomik hesaplamayı sağlar. Değeri, satın alma gücü, tasarruf sahiplerinin pahasına bağlı olan enflasyonla erozyona uğrar.
Knut Svanholm
Hiçbir şey serbest piyasanın işlevselliği için parası kadar önemli değildir. Para, mal ve hizmet alışverişinde ifade edilen tüm değerin bir tarafını temsil eden her işlemin yarısını oluşturur. Paranın bedeli tam olarak nedir?
En yüksek pazarlanabilirliğe sahip mal, toplumun tercih ettiği değişim aracı olma eğilimindedir - yani, parası. Bu ortak ortamda aday gösterilen fiyatlar, girişimcilerin fırsatları tespit etmelerini, kar elde etmelerine ve medeniyeti ileriye itmelerine izin veren ekonomik hesaplamayı sağlar.
Arz ve talebin malların fiyatını nasıl belirlediğini gördük, ancak para fiyatını belirlemek biraz daha zor. Bizim önümüzde, paranın fiyatını ölçmek için hiçbir hesap birimimizin olmamasıdır, çünkü zaten fiyatları ifade ederiz… tahmin ettiniz, para. Ve bunu açıklamak için parasal terimleri kullanamadığımız için, paranın satın alma gücünü ifade etmenin başka bir yolunu bulmalıyız.
İnsanlar, paranın gelecekte onları satın alacağını beklediklerine dayanarak para alıp satıyorlar (bunun için mal ve hizmetleri takas edin). Öğrendiğimiz gibi, oyunculuk bireyler her zaman marjda seçimler yapar. Bu nedenle, azalan marjinal fayda yasası. Başka bir deyişle, tüm eylemler, aktörlerin en değerli amaçları ile bir sonraki en güçlü arzuları arasında seçim yaptıkları bir değer yargısından önce gelir. Marjinal faydanın azalması yasası burada başka yerlerde olduğu gibi geçerlidir: bir insanın ne kadar fazla bir birimine sahip olursa, her ek birimin memnuniyet sağladığı memnuniyet ne kadar azdır.
Para farklı davranmıyor. Değeri, sağlayabileceği ek memnuniyette yatmaktadır. Bunun yiyecek, güvenlik veya gelecekteki seçenekler satın alması önemli değil. İnsanlar emeklerini para için takas ettiklerinde, bunu sadece bu paranın satın alma gücüne zamanlarının hemen kullanımından daha fazla değer verdikleri için yaparlar. Bu nedenle, bir borsadaki paranın maliyeti, bir kişinin vazgeçtikleri nakit miktarından elde edebileceği en yüksek faydadır. Bir kişi kaburga gözlü bir biftek almak için bir saat boyunca çalışmayı seçerse, yemeğe bir saatten fazla zaman ayırmaya değer vermelidir.
Marjinal getirilerin azalan yasasının bize, homojen iyi bir iyiliğin birbirini izleyen her bir biriminin bir kişinin sahip olduğu daha az acil bir arzuyu tatmin ettiğini söylediğini hatırlayın. Bu nedenle, bir kişinin ek birime tutturduğu değer, eklenen her birim için azalır. Bununla birlikte, homojen bir iyiliği oluşturan şey tamamen bireye bağlıdır. Değer öznel olduğundan, her ek parasal tokenin faydası, bireyin neyi başarmak istediğine bağlıdır. Birey için, her ekstra token, onlara hangi hizmeti getirdiği konusunda homojen değildir. Parasıyla sosisli sandviçten başka bir şey satın almak istemeyen bir kişi için, bir "para birimi", bir sosisli sandviçin fiyatı ne olursa olsun aynıdır. Bu kişi, bir sosisli daha sosisli sandviç satın almak için yeterli para kazanana kadar homojen iyi "soğuk köpekler için para" bir birim eklemedi.
Bu yüzden Robinson Crusoe bir altın yığınına bakıp onu değersiz görebilir. Ona yiyecek, alet veya barınak satın alamazdı. İzolasyonda, para anlamsızdır. Tüm diller gibi, en az iki kişinin de çalışmasını gerektirir. Para, her şeyden önce iletişim için bir araçtır.
"Enflasyon ve İlle Para Yalıtım"
İnsanlar zaman tercihlerine ve paranın gelecekteki değeri hakkındaki beklentilerine göre tasarruf etmeyi, harcamayı veya yatırım yapmayı seçerler. Satın alma gücünün artmasını beklerlerse, tasarruf ederler. Düşmesini beklerlerse harcarlar. Yatırımcılar da benzer kararlar alırlar, genellikle parayı enflasyonu aşacağına inandıkları varlıklara yönlendirirler. Ancak tasarruf olsun ya da yatırım yapsa da, para her zaman sahibi için bir şeyler yapıyor. "Kenarda" para bile açık bir amaca hizmet eder: belirsizliği azaltmak. Bunu harcamak yerine para tutan bir kişi, isteğe bağlılık ve güvenlik arzusunu tatmin ediyor.
Bu nedenle "dolaşımda" para fikri yanıltıcıdır. Para bir nehir gibi akmaz. Her zaman, her zaman sahip olunan, her zaman bir hizmet yapan biri tarafından tutulur. Borsalar eylemlerdir ve eylemler zaman içinde belirli noktalarda gerçekleşir. Bu nedenle, boş para diye bir şey yoktur.
Tarihsel fiyatlara bağlantısı olmadan, para bozulmamış ve kişisel ekonomik hesaplama imkansız olacaktır. Bir somun ekmeğin geçen yıl 1 dolara mal olması ve bugün 1,10 dolara mal olması durumunda, satın alma gücü yönü hakkında bir şeyler çıkarabiliriz. Zamanla, bu gözlemler ekonomik beklentilerin temelini oluşturur. hükumetler bu analizin kendi versiyonunu sunar: Tüketici Fiyat Endeksi (TÜFE).
Bu endeksin sabit bir mal sepeti aracılığıyla "enflasyon oranını" yansıtması gerekiyor. Bununla birlikte, TÜFE kasıtlı olarak gayrimenkul, hisse senetleri ve güzel sanatlar gibi yüksek değerli varlıkları görmezden gelir. Neden? Çünkü dahil olmak, hükumetlerin gizlemeyi tercih edeceği bir gerçeği ortaya çıkarır: Enflasyon her zaman arkasındaki insanların kabul ettiğinden çok daha yaygındır. Enflasyonu TÜFE aracılığıyla ölçmek, ne zaman-gerçekten düşündüğünüzü - neyin açık bir şekilde -bu konudaki açık gerçeğini gizleme girişimidir: Fiyatlardaki artış, sonunda para arzının genişlemesiyle her zaman orantılıdır. Yeni paranın yaratılması her zaman bu paranın satın alma gücünde olabileceğine kıyasla bir azalmaya neden olur.
Fiyat enflasyonu açgözlü üreticilerden veya tedarik zinciri hıçkırıklarından kaynaklanmıyor. Bu her zaman, sonunda, parasal genişlemenin sonucudur. Daha fazla para yaratıldığında, satın alma gücü düşer. Yeni para yardımının kaynağına en yakın olanlar (bankalar, varlık sahipleri ve devlete bağlı şirketler ve şirketler), yoksul ve ücret kazanma sınıfı ise fiyat artışlarının yükünü taşıyor.
Etkileri geciktirir ve doğrudan izlenmesi zordur, bu nedenle enflasyon genellikle en sinsi hırsızlık şekli olarak adlandırılır. Tasarrufları yok eder, eşitsizliği genişletir ve finansal istikrarsızlığı artırır. İronik olarak, zenginler bile sağlam bir parasal rejim altında daha iyi olurdu. Uzun vadede enflasyon herkese zarar veriyor. Kısa vadede fayda sağlamış gibi görünenler bile.
"Paranın Kökenleri"
Paranın değeri satın alabileceklerinden geliyorsa ve bu değer her zaman geçmiş fiyatlara karşı değerlendirilirse, para ilk değerini nasıl kazandı? Buna cevap vermek için, takas ekonomisine geri dönmeliyiz.
Paraya dönüşen iyiliğin para olmadan önce parasız değeri olmalı. Satın alma gücü başlangıçta başka bir kullanım durumu talebi ile belirlenmiş olmalıdır. İkinci bir işleve hizmet etmeye başladığında (bir değişim aracı olarak), talebi arttı ve fiyatı da arttı. İyi şimdi mal sahibi için iki farklı amaca hizmet etti: bir yandan fayda değeri sağlamak ve diğer yandan bir değişim aracı olarak işlev görmek. İkinci kullanım vakasına duyulan ihtiyaç, zaman içinde eskiyi gölgeleme eğilimindedir.
Bu, piyasalarda paranın doğal olarak nasıl ortaya çıktığını ve her zaman geçmiş değerlemelerle nasıl bir bağlantıya sahip olduğunu açıklayan Mises'in Regresyon Teoremi'nin çekirdeğidir. Devletin bir icadı değil, gönüllü ticaretin kendiliğinden bir sonucu.
Altın para oldu çünkü iyi bir para olma kriterlerini karşıladı: Dayanıklı, bölünebilir, tanınabilir, taşınabilir ve kıttı. Mücevher ve endüstride kullanımı hala bugün kullanım değeri veriyor. Yüzyıllar boyunca, banknotlar sadece altın için kaldırılabilir makbuzlardı. Hafif ve kompakt banknot, altın taşımacılık sorununa mükemmel bir çözüm olduğunu kanıtladı. Ne yazık ki, bu makbuzların ihraççıları, kasalarında destek verdiklerinden daha fazla altın bilet (banknot) çıkarabileceklerini çabucak fark ettiler. Bu modus operandi bugün hala kullanılmaktadır.
Altın ve banknotlar arasındaki bağlantı tamamen koptuktan sonra, hükumetler ve merkez bankaları para yaratmakta özgürdü ve ex nihilo bugünün desteksiz fiat sistemlerine yol açtı. Fiat rejimleri altında, siyasi olarak bağlantılı bankalar başarısız olsalar bile kefaletle serbest bırakılabilir. Sonuç, ahlaki tehlike, çarpık risk sinyalleri ve sistemik istikrarsızlıktır, hepsi tasarrufların enflasyon yoluyla sessiz bir şekilde kamulaştırılmasıyla finanse edilir.
Paranın tarihsel fiyatlara geçici bağlantısı piyasa süreci için hayati önem taşıyor. O olmadan, kişisel ekonomik hesaplamalar imkansız olurdu. Bir önceki bölümde açıklanan Para Kısıtlama Teoremi, genellikle parayla ilgili tartışmalarda göz ardı edilen bir şakacı iç görüdür. Paranın neden sadece bürokratik büyücüler tarafından hayali bir yapı olmadığını, aynı zamanda birinin ticaret yapma arzusu, belirli bir uç için serbest piyasada var olduğu bir noktaya gerçek bir bağlantıya sahip olduğunu açıklıyor.
Para, siyasi bir buluş, ortak bir yanılsama veya sosyal sözleşme değil, gönüllü değişimin bir ürünüdür. Yeterli miktarda tedarike sahip herhangi bir mal, uygun bir değişim aracı için gerekli olan diğer tüm kutuları işaretlediğini varsayarak para olarak kullanılabilir. Dayanıklı, taşınabilir, bölünebilir, üniforma ve kabul edilebilir herhangi bir şey yapacaktır.
Mona Lisa'nın sonsuz bir şekilde bölündüğünü varsayalım. Bu durumda, parçaları para olarak hizmet edebilirdi, ancak sadece Mona Lisa'dan olduklarını ve sahte olmadıklarını doğrulamanın kolay bir yolu varsa.
Mona Lisa'dan bahsetmişken, yirminci yüzyılın en ünlü ressamlarından bazıları hakkında, parasal bir mal arzındaki artışın algılanan değerini nasıl etkilediğini mükemmel bir şekilde gösteren bir anekdot var. Bu ressamlar, ünlü statülerini kendilerini tuhaf bir şekilde zenginleştirmek için kullanabileceklerini fark ettiler. İmzalarının değerli olduğunu ve restoran faturalarını sadece imzalayarak ödeyebileceklerini anladılar. Salvador Dali'nin, çarptığı bir arabanın enkazını bile imzaladığı ve böylece sihirli bir şekilde değerli bir sanat eserine dönüştürdüğü iddia edildi. Sonunda, bu taktikler çalışmayı durdurdu. Orada daha fazla imzalanan faturalar, posterler ve araba enkazları vardı, o kadar değerli bir ek imza, azalan getiri yasasını mükemmel bir şekilde gösterdi. Miktar ekleyerek, kaliteyi azalttılar.
"Dünyanın En Büyük Piramit Şeması"
Fiat para birimleri de benzer mantık altında çalışır. Para arzının artırılması mevcut her bir birimi devalüe eder. Yeni para yardımının ilk alıcıları iken, herkes acı çeker. Enflasyon sadece teknik bir mesele değil, aynı zamanda ahlaki bir konudur. Ekonomik hesaplamayı bozar, tasarruflar üzerindeki borcu ödüllendirir ve kendilerini buna karşı en az savunabilenleri soyar. Bu ışıkta, fiat para birimi dünyanın en büyük piramit şemasıdır ve tabanın pahasına en üst düzeyde zenginleştirir.
Kırık parayı kabul ediyoruz çünkü miras aldığımız şey, bize en iyi şekilde hizmet ettiği için değil. Bununla birlikte, yeterince insan sağlam paranın (saçmalaştırılamayacak para) piyasa ve insanlık için daha iyi olduğunu fark ettiğinde, bizi besleyemeyen sahte altın makbuzlarına yerleşmeyi bırakabilir ve değerin gerçek, dürüst ve kazanıldığı bir dünya inşa etmeye başlayabiliriz.
Sesli para, siyasi kararname değil, gönüllü seçim yoluyla ortaya çıkar. Paranın temel kriterlerini karşılayan herhangi bir madde para olarak hizmet edebilir, ancak sadece sağlam para uygarlığın uzun vadeli gelişmesine izin verir. Para sadece ekonomik bir araç değil, ahlaki bir kurumdur. Para bozulduğunda, aşağı akıştaki her şey - tasarruf, fiyat teşvikleri ve güven - çarpıtılır. Ancak para dürüst olduğunda, piyasa üretimi koordine edebilir, kıtlığı işaretleyebilir, tasarrufu ödüllendirebilir ve savunmasızları koruyabilir.
Sonunda, para bir değişim aracından daha fazlasıdır. Bu, zamanın güvencesi, bir güven kaydı ve insan işbirliğinin en evrensel dilidir. Bunu yozlaştır ve sadece ekonomiyi kırmazsınız. Medeniyetin kendisini kırarsınız.
https://en.wikipedia.org/wiki/Robinson_Crusoe_economy
"Sahte: Modern Para ve Fiat Illusion"
Artık satılabilir bir malın serbest piyasada nasıl para kazandığını ve düşük zamanlı tercihli düşüncenin ilerlemeye ve düşen fiyatlara nasıl yol açtığını araştırdığımıza göre, paranın bugün nasıl işlediğine daha yakından bakabiliriz. negatif faizleri duymuş olabilirsiniz ve
Zaman tercihinin her zaman olumlu olduğu temel ilkesiyle nasıl karşılaştıklarını merak etti. Ya da belki de artan tüketici fiyatlarını fark ettiniz, medya kuruluşları parasal genişlemeden başka her şeyi suçluyor.
Modern parayla ilgili gerçek, yutulması zor bir haptır, çünkü sorunun büyüklüğünü anladığınızda, işler oldukça kasvetli görünmeye başlar. İnsanlar para basarak başkalarını sömürerek kendilerini zenginleştirme dürtüsüne karşı koyamazlar. Bunu önlemenin tek yolu, görünüşe göre, bizi süreçten tamamen çıkarmak ya da en azından devlet kontrolünden ayrı para. Nobel ödüllü ekonomist Friedrich Hayek, bunun sadece "bazı sinsi, dolambaçlı bir şekilde" yapılabileceğine inanıyordu.
Birleşik Krallık, ulusal para birimleri ve altın arasındaki bağlantıyı zayıflatan ilk ülke oldu. I. Dünya Savaşı'ndan önce, neredeyse tüm para birimleri altın olarak yeniden adlandırılabilirdi, altın Dünya'nın en çok satılabilir ürünü haline geldikçe binlerce yıl boyunca ortaya çıkan bir standart. Bununla birlikte, 1971 yılına gelindiğinde, dönüştürülebilirlik tamamen ABD'de terk edildiğinde terk edildi. Başkan Richard Nixon, "doların altına dönüştürülebilirliğini geçici olarak askıya alacağını" ve ikili arasındaki nihai bağlantıyı tek taraflı olarak keseceğini ilan etti. Bunu (en azından kısmen) Vietnam Savaşı'nı finanse etmek ve siyasi gücünü korumak için yaptı.
Burada fiat para biriminin her detayına dalmayacağız, ancak önemli olan şu: Devlet tarafından verilen para bugün somut olmayan bir şeyle desteklenmiyor, ancak tamamen borç olarak yaratılmış. Fiat para para olarak maskelenir, ancak gerçek paranın aksine (gönüllü değişimden ortaya çıkar), fiat bir borç ve kontrol aracıdır.
Her yeni dolar, euro veya yuan, büyük bir banka kredi verdiğinde ortaya çıkar. O paranın faizle geri ödenmesi bekleniyor. Ve bu faiz hiçbir zaman anaparanın yanında yaratılmadığından, tüm borçları geri ödemek için dolaşımda yeterli para yoktur. Aslında sistemi canlı tutmak için daha fazla borç gereklidir. Modern merkez bankaları, tasarrufsuz bankaların başarısız olmasını ve yangına daha fazla yakıt ekleyen niceliksel gevşeme gibi kurtarma paketleri gibi mekanizmalar yoluyla para arzını daha da manipüle ediyor.
Kantitatif gevşeme, bir merkez bankasının yeni para yaratarak devlet tahvilleri satın alması ve yeni basılmış para birimi için etkili bir şekilde IOU'ları işlem görmesidir. Bir tahvil, hükumetin borç paralarını faizle geri ödeme sözüdür. Bu söz, devletin mevcut ve gelecekteki vatandaşları vergilendirme yetkisi tarafından desteklenirken, siz ve mirasçılarınız artan fiyatlarla başa çıkmak zorunda kalırsınız. Sonuç, enflasyon ve borç köleliği yoluyla üretken insanlardan gelen sessiz, sürekli bir servet çıkarmadır.
Para basımı, Keynesyen ekonomi bayrağı altında devam ediyor - modern hükumet politikalarının çoğunu destekleyen doktrin. Keynesyenler, harcamaların bir ekonomiyi ileriye götüren şey olduğunu ve özel sektör harcamaya devam etmezse hükumetin yapması gerektiğini savunuyorlar. Harcanan her dolar, ekonomiye bir dolar değerinde değer kattığını iddia ediyorlar, ancak bu görüş enflasyon yoluyla değer azaltma gerçeğini görmezden geliyor. Bastiat'ın Kırık Pencere Düşüşü yeniden. Sıfır eklemek tam olarak sıfır değer katar.
Eğer para basımı gerçekten serveti artırabilirse, bu noktada hepimiz süper yatlara sahip olurduk. Servet, bir merkez bankasının bilançosundaki rakam sayısını artırarak değil, üretim, planlama ve gönüllü değişim yoluyla oluşturulur. Gerçek ilerleme, sermaye biriktirerek, memnuniyetleri geciktirerek ve geleceğe yatırım yaparak başkalarıyla ve gelecekteki benlikleriyle ticaret yapan insanlardan kaynaklanmaktadır.
"Fiat Prrency'nin Nihai Destinasyonu"
Daha fazla para basmak piyasa sürecini hızlandırmaz, ancak onu çarpıtır ve geciktirir. Kelimenin tam anlamıyla. Yavaş ve aptal takip eder. Sürekli azalan satın alma gücü, ekonomik hesaplamayı daha zor hale getirir ve uzun vadeli planlamayı yavaşlatır.
Tüm fiat para birimleri sonunda ölür. Bazıları hiperenflasyon yoluyla çöker. Diğerleri terk edilir veya daha büyük sistemlere emilir (daha küçük ulusal para birimlerinin Euro ile değiştirilmesi gibi). Ancak sona ermeden önce, fiat para birimleri gizli bir amaca hizmet eder - serveti siyasi yakınlığı olanlara değer yaratanlardan aktarırlar.
Bu, 18. yüzyıl ekonomisti Richard Cantillon'un adını taşıyan Cantillon etkisinin özüdür. Yeni para ekonomiye girdiğinde, ilk alıcıları en çok yararlanır - fiyatlar yükselmeden önce mal satın alabilirler. Kaynaktan (sıradan işçi ve tasarruf sahipleri) en yüksek olanlar maliyeti emer. Fiat sisteminde fakir olmak çok pahalıdır.
Buna rağmen, politikacılar, merkez bankacıları ve kuruluş ekonomistleri "sağlıklı" bir enflasyon oranının gerekli olduğunu iddia etmeye devam ediyor. Daha iyi bilmeleri gerekir. Enflasyon refahı körüklemez. En iyi ihtimalle, satın alma gücünü değiştirir. En kötü ihtimalle, para, tasarruf ve işbirliğine olan güveni sarsarak medeniyetin temelini aşındırır. Günümüz dünyasındaki ucuz malların bolluğu vergilere, sınırlara, enflasyona ve bürokrasiye rağmen yaratıldı - onlar yüzünden değil.
"İyi, Kötü ve Çirkin"
Engelsiz bırakıldığında, piyasa sürecinin daha fazla insan için daha düşük fiyatlarla daha iyi mallar sunma eğiliminde olduğunu biliyoruz. Gerçek ilerleme böyle görünüyor. İlginç bir şekilde, praksoloji sadece eleştiri için bir araç değil, aynı zamanda takdir için bir çerçevedir. Birçok insan, işlev bozukluğunun ne kadar derin olduğunu gördükten sonra alaycı büyür, ancak praksoloji netlik sunar: İnsanların insan gelişiminin gerçek sürücülerinin ne kadar üretken olduğunu görmenize yardımcı olur. hükumetler değil. Bu noktayı anladıktan sonra, en sıradan emek biçimleri bile daha büyük bir anlam kazanır. Süpermarket kasiyeri, temizlik personeli ve taksi şoförünün hepsi gönüllü işbirliği ve değer yaratma yoluyla insan ihtiyaçlarını karşılayan bir sisteme katkıda bulunur. Onlar medeniyettir.
Piyasalar mal üretiyor. hükumetler, aksine, kötüler üretme eğilimindedir. İşletmelerin müşterilere daha iyi hizmet vermeye çalıştığı katalaraktik rekabet, inovasyonun motorudur. Partilerin devleti kontrol etmek için mücadele ettiği siyasi rekabet, liyakat değil manipülasyonu ödüllendiriyor. Piyasalarda en uyarlanabilir yükseliş. Siyasette en vicdansız yükseliş.
Praxeyoloji, insan teşviklerini anlamanıza yardımcı olur. Sadece tamam dediklerini değil, insanların ne yaptığını izlemeyi öğretir. Daha da önemlisi, sadece ne olduğunu değil, ne olabileceğini düşünmenizi öğretir. Bu görünmeyen dünya, müdahale ile silinen alternatif zaman çizelgeleri.
"Korku, Belirsizlik ve Şüphe"
İnsan psikolojisi korkuya karşı önyargılıdır. Tehditlerden kurtulmak için evrimleştik, çiçeklere hayran olmak için değil. Bu yüzden alarmcılık iyimserlikten daha hızlı yayılır. Her "kriz"e önerilen çözüm - terörizm, pandemiler veya iklim değişikliği ile ilgili olsun - her zaman aynıdır: daha fazla siyasi kontrol.
İnsan eylemini inceleyenler bunun nedenini bilirler. Her bir oyuncu için, amaç her zaman araçları haklı çıkarır. Sorun şu ki, bu gerçek güç arayanlar için de geçerlidir. Özgürlük karşılığında güvenlik sunuyorlar, ancak tarih bize korku güdümlü takasların nadiren işe yaradığını gösteriyor. Bu dinamikleri anladığınızda dünya daha da netleşir. Gürültü soluyor.
Sen televizyonu kapat. Sen zamanını geri kazan. Ve sermaye biriktirmenin ve zamanınızı serbest bırakmanın bencilce eylemler olmadığını fark edersiniz. Başkalarına yardım etmenin temelidir.
Kendinize yatırım yapmak - becerilerinize, tasarruflarınıza ve ilişkilerinize - herkes için turtayı büyütür. İşgücünün bölünmesine katılırsınız. Sen değer üretiyorsun. Ve bunu gönüllü olarak yapıyorsun. Kırık bir sistemde yapabileceğiniz en radikal eylem, dışında daha iyi bir şey inşa etmektir.
Her fiat para birimi kullandığınızda, ihraççılarına zaman ayırın. Onları tamamen kullanmaktan kaçınabilirseniz, daha az hırsızlık ve aldatmaya sahip bir dünyaya öncülük etmenize yardımcı olursunuz. Kolay olmayabilir, ancak takip etmeye değer çabalar nadiren vardır.
Knut Svanholm bir Bitcoin eğitimcisi, yazar, koltuk filozofu ve podcaster. Bu, 27-Mayıs-2025'te Lemniscate Media tarafından yayınlanan yenilenmiş Praxeology: The Invisible Hand That Feeds You kitabından bir alıntıdır.
BM Big Reads, Bitcoin ve Bitcoiner ile ilgili bazı güncel konularda haftalık, derinlemesine makalelerdir. Sözlerini ifade eden görüşler, yazarlarınkilerdir ve mutlaka BTC Inc veya Bitcoin dergisininkileri yansıtmamaktadır. Modele uyduğunu düşündüğünüz bir gönderim varsa, editöre ulaşmaktan çekinmeyin.
https://bitcoinmagazine.com/bigread/money-robinson-crusoe-praxeology
- - - - - - - - - - - - - - - -
Dixi
Dedim. (Soyleyeceklerim bu kadardi anlaminda sozun sonunda soylenen populer soz)
~Latin Atasozu~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Diğer insanlardan, öğrenecek çok şeyim var.
~Eduardo Galeano~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Hic yanitlayamadigim en buyuk soru su olagelmistir: Bir kadin ne ister?.
~Sigmund Freud~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Sorunlar yalniza is giysisi giymis firsatlardir.
~HENRY J.KAISER~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Casus kullanmanin tek amaci dusman hakkinda bilgi toplamaktir.
~Sun Tzu'dan Savas Sanati~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Bakıyorum da, senin Efendi Tanrın, yalnızca senin şeyinin keyfini
hevanı yerine getirmek için koşuyor.
~buhari, 1721
Söyleyen Muhammed'in eşlerinden Aişe~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Bir daha hic incinmemenin yolunu bulmustum:
-Eger kimsenin benim icin onemli olmasina izin vermezsem bir daha asla boyle bir kayip yasamazdim.
~Irvin D. Yalom~
- - - - - - - - - - - - - - - -
Ömer Hayyam Bütün Dörtlükler [ 28. - 389 ]
Şu serviyle süsen neden dillere destan?
Neden hep onlara benzetilir hür insan?
Birinin on dili var, boşboğazlık etmez,
Ötekinin yüz eli var el açmaz, ondan
- - - - - - - - - - - - - - - -
Demokrasilerde bir seçmenin cehaleti bütün halkın güvenliği için tehlikedir
John F.
Kennedy
- - - - - - - - - - - - - - - -
Daima yasami sec.
~Ohio'lu 90 yasindaki Regina Brett'in kaleminden~
- - - - - - -
- - - - - - -
Julia_Navarro-Tabletteki_Sir.epub
Resat_Nuri_Guntekin-Aksam_Gunesi.epub
Salah_Birsel-Dort_Koseli_Ucgen.pdf
Cengiz_Aytmatov-Cemile-Ogretmen_Duysen.epub
salih_suruc-peygamberimizin-hayati.pdf
oegc_adv_teachersnotes_08.pdf
SECILMISLERIN_INSAN_SOY-ERITIMI-1_-.pdf
ELS_17.pdf
Unknown_author-Kuzularin_Sessizligiepub.mobi
Resat_Nuri_Guntekin-Leyla_ile_Mecnun.epub
Ali_Seriati-Kultur_ve_Ideoloji.epub
Arthur_Rimbaud-Illuminations-Cehennemde_Bir_Mevsim.pdf
Butun_Oykuler-Oscar_Wilde.epub
almanca.pdf
Muzaffer_Orucoglu-Baba_Ishak_Destani.pdf
GUY_SHELLEY-MOLIERE_ya_da_AILE_TIYATROSU.docx
Zehra_Azade_Soysal-Matrix.mobi
Moliere-Cimri.doc
Dan_Brown-Ihanet_Noktasi.epub
Necip_Hablemitoglu-Kostebek.epub
Heretik-Bernard_Cornwell.epub
Colloquial_French_2.pdf
Moskof.epub
Jean_Paul_Sartre-Sozcukler.pdf
LYS_Cografya_1_2.pdf
Ozdemir_Asaf-Yalnizlik_Paylasilmaz.pdf
Tess_Gerritsen-Rizzoli_ve_Isles_2-Cirak.epub
Yilmaz_Oztuna-Cumhuriyet_Donemi_Oncesinde_Turkler.epub
WILLIAM_IRWIN-Matrix_ve_Felsefe.epub
Melih_Cevdet_ANDAY-MUFETTISLER.pdf
- - - - - - -
"> "> "> "> "> "> "> ">
- - - - - - -
- - - - - - - - - - - - -
a45UyF587661
- - - - - - - - - - - - -
| Grup eposta komutlari ve adresleri | : | |
| Gruba mesaj gondermek icin | : | ozgur-gundem@googlegroups.com |
| Gruba uye olmak icin | : | ozgur-gundem+subscribe@googlegroups.com |
| Grup kurucusuna yazmak icin | : | 0raj.p0yraz@neomailbox.net / oraj.poyraz@openmail.cc |
| Grup Sayfamiz | : | https://groups.google.com/g/ozgur-gundem/ |
| Arzu ederseniz bloguma da goz atabilirsiniz | : | http://orajpoyraz.blogspot.com/ |
 Özgürlük adam, henüz yeni kurdum.Siyasi iktidarın sürekli yasakladığı, polisiye önlemler ile gizlemeye çalıştığı şeyleri burada biriktireceğim. Videolar, resimler, makaleler falan. | : | http://insulaelibertatis.com/ |
| Eposta adresleri (Derdiniz varsa buradan ulaşın.) | : | 0raj.p0yraz@neomailbox.net oraj.poyraz@openmail.cc HvLWPtIjJR8X@protonmail.com 0PjukdvspdUh@mail2tor.com |
| Tor ağı üzerindeki web siteleri Darkweb diye bilinir, TorBrowser kullancaksınız. | : | http://45m2jpfwn6ydfrqyhw5jbqszyip45pvi6m2cyo3722wyhur6yuitgbyd.onion/ http://kbq4ghhydumvhgvwkccbad5g7ae2yho6a4llxuy2z4oa6dox6gjtngad.onion/ |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder