16 Eylül 2014 Salı

Sevr’den Büyük Ortadoğu Projesi’ne Türkiye için biçilen rol ne?


Sevr'den Büyük Ortadoğu Projesi'ne Türkiye için biçilen rol ne?

06.09.2014 15:14:28

Amerika Birleşik Devletleri'ni bir şirket olarak yönetenlerin Türkiye'ye özel ilgi duydukları kesin.
Çünkü her zaman söylediğimiz gibi Türkiye Avrasya'nın kilidini taşıyor.
Ortadoğu'nun zengin petrol yataklarını ve su kaynaklarını ele geçirmek için Türkiye'nin de güdüme girmesi şart.
Ortadoğu'daki bütün yaşanan karışıklıklar gizli bir el tarafından gerçekleştiriliyor, belki de yıllar öncesinden ince ince çizilen planlar sırası ve yeri geldiğinde hemen uygulamaya konuyor.

Belki bir tünelin içinden geçtiğimizden bizler Türkiye'nin dışarıyla temaslarının ne kadar yoğunlaştığını fark edemiyoruz.
Ama son yıllarda Türkiye'ye gelen gidenin haddi hesabı yok…
Amerika Dışişleri Bakanı, Amerikan Genelkurmay Başkanı, Amerikan istihbaratı, Uluslararası Para Fonu yöneticileri, Avrupa Birliği otoriteleri, Türkiye'nin suyuyla yakından ilgilenenler…
Tüm forumlar, Habitatlar, Medeniyetler ittifakı Türkiye'de yapılıyor.
Barack Obama göreve gelir gelmez ikinci yurtdışı ziyaretini Türkiye'ye yapacağını açıklıyor.
Bunların hiçbiri boşa değil ve tesadüf değil….

Ekranlarda sempati dağıtanlar acaba gizli görüşmelerde neler konuşuyor?
Irak'tan çekilecek askerler acaba hangi limanlarımız üzerinden geçecekler?
Amerika'nın istediği destek neleri kapsıyor?
Amerika, Kıbrıs Ermeni sınırı, Fener Patrikhanesi ve güneydoğu konusunda ne
"tavsiyelerde" bulunuyor?!
Aslında bu tavsiyeler ve dayatmalar 100 yıldır sürüyor…
Sevr anlaşmasından Büyük Ortadoğu Projesi'ne, Batı'nın Türkiye için planlarında bir değişiklik yok!…

Bakın Amerikan Dışişleri Bakam Hillary Clinton görevinin ilk günlerinde Türkiye'den rüzgâr gibi geçmeyi ihmal etmedi.
Sempati avcılığı için kadın kadına sohbetler bile etti.
Clinton, Türkiye'de sadece tek bir televizyon programına konuk olmayı kabul etmişti.
Yazar, manken, gazeteci ve sinema yıldızı olan dört kadınımızın sohbet programına konuk olan Dışişleri Bakanı'na Afganistan, Irak, Gazze ve diğer kan kokan coğrafyadaki Amerikan planları sorulmadı.

Amerika'nın paramparça gösterdiği Türkiye haritaları sorulmadı.
Çizilen ve burnumuza dayanan yeni Osmanlı haritalarından da söz edilmedi.
Michelle Obama'nın giysileri, kadın ve siyasetçi olmanın zorlukları, çocuklar ve eşler konu edildi.
Amerika dayatmasıyla yok edilen hak ve özgürlükler konu dışıydı.
Onlar misafir ağırlamaktaydı…

Amerika'nın üst düzey yönetimi, gülen yüzüyle sempati avcılığı yaparken, kapalı kapılar ardında bir bölgenin geleceği masaya yatırılıyordu.
Detaylar bilinmiyordu!…
Kan içindeki Afganistan'da Türk Amerikan işbirliği konuşuluyordu.
Peki Nasıl bir işbirliği?
Detaylar bilinmiyordu.
Kıbrıs konuşuluyordu…
Tek Kıbrıs için dayatmalar yapılıyordu.
Detaylar bilinmiyordu.
Sık sık stratejik müttefik olduğumuzun altı çiziliyordu.
Detaylar bilinmiyordu!…

Zaten 60-70 yıldır yaşadıklarımızın özeti buydu.
Türk halkı yukarılarda neler olup bittiğinin detaylarını hiç bilemedi.
Ziyaretlerin sonuçları yıllar sonra acı bir biçimde öğrenildi…

Amerika'nın Temel Hedefi Ne?

Yıl 1912.Amerikan Başkanı Woodrow Wilson.
Türkiye'yi paramparça eden ünlü Wilson İlkeleri'ne adını veren kişi…
Türkiye sınırları içine bir Kürdistan ve bir Ermenistan haritaları çizen Amerikan Başkanı…
Bakın ne diyor:

"Amerikan kapitalizminin temel hedefi, zayıf ülkelerin hammaddelerini ve ulusal pazarlarını açık birer kapı olarak tutmaktır.
Bunun için diplomasi ve gerekirse zor kullanılmalıdır.."

Diplomasiyi de zoru da kullandılar.
Ezilen halkların dostu olarak ünlenen başkan Wilson, hammaddelere el koymak için sayısız harita çizdi.
Orijinal
Wilson haritasına dikkatle bakınız.
Türkiye'nin doğu bölgeleri tamamıyla yeniden şekillendirilmişti.
Wilson haritasında bir Ermenistan ve bir Kürdistan çiziliydi.
Tarih 8 Ocak 1918'di…

90 yıl sonra bu hayal doğrultusunda biraz yol katettiklerini kabul etmek gerek.
Irak işgal edilmiş, petrolün en fazla olduğu kuzey bölgesi Çekiç Güç'ün kontrolüne verilmiş ve parlamentosuyla bayrağıyla bir Kürt devleti fiilen oluşturulmuştu.
Hatta işgal edilmiş Irak devleti cumhurbaşkanlığına da bir Kürt getirilmişti.
Wilson'ın söylediği gibi Amerika, dünyadaki tüm hammadde ve ulusal pazarlara talipti ve bunun için her şey yapılabilirdi.

"Bir Kurtlar Sofrasıydı Avrupa ve Sofrada Ortadoğu Vardı…"

Ortadoğu'nun göz kamaştıran zenginliği daha Birinci Paylaşım Savaşı'nda emperyalist devletlerin gündemindeydi…
I.Dünya Savaşı, emperyalist devletler arasında bir paylaşım savaşıydı.
Kavga, kara altın içindi, bu bir petrol kavgasıydı.
Petrolü geleceğin yakıtı olarak kavrayan ilk ülke ingiltere'ydi.
Onu Rusya izledi.

1897'de Osmanlı topraklarında ilk petrol arama çalışmaları başlatılmıştı.
Osmanlı henüz petrolün stratejik önemini kavramış değildi, ingiltere 1899'da Osmanlı toprağı olan Kuveyt'e yerleşmiş petrol arıyordu.
Osmanlı toprağında ilk petrol kuyusu 1900'de European Petroleum Company tarafından açıldı ve büyük çapta petrol çıkartıldı.

Petrolün en yoğun bulunduğu yer, Osmanlı devleti topraklarıydı ve de Osmanlı hasta adamdı; güçsüzdü, borç batağındaydı.
O halde paylaşım oradan başlayacaktı.

Gelelim paylaşımcılara; I.Dünya Savaşı'nın galip devletleri paylaşımda hemfikirdiler ama paylarını beğenmiyor, bir-birleriyle didişiyorlardı, ingiltere ve Fransa savaş sürerken Osmanlı topraklarını aralarında paylaştırıyorlardı…
Fransızlar iki yıl sonra, giriştikleri savaşın nedenini ve Osmanlı topraklarının nimetlerini şöyle açıklayacaklardı:

"Kilikya, Suriye, Filistin, Kürdistan ve Musul bize hemen şunları sağlayacaktır:

Buğday: Yılda 115 milyon kental;

Petrol: Başka hiçbir yerde bulamadığımız ve yarın onsuz büyük bir millet olunamayacak olan petrol hayati önemdedir.
Petrolsüz ne ordu ne deniz kuvveti mümkündür.

Pamuk ve yün: işletmelerimiz bu maddeleri büyük güçlük ve korkunç fiyatlarla ingiltere ve Amerika'dan alabiliyor"

İşte paylaşımcılardan biri olan Fransa için Osmanlı topraklarını uğrunda ölünür yapan bunlardı.

Bu gizli anlaşmalar ve belgeler Rusya'da Ekim Devrimi patlayınca ortalığa saçıldı…
Ruslar gizli paylaşım anlaşmalarını Türkiye'ye ve dünyaya açıklayacaktı.
1917 yılıydı…

Kâğıt üzerinde bir paylaşma yapılmıştı ama devletler o kadar da kolay bölünüp, parçalanamıyorlardı.
Kesilip, biçilecek bölgelerde paylaşıma hazır müttefikler yaratılmalı, bölge insanı bölüşülmeye hazır olmalıydı!
Nasıl mı?
Aynı bugün olduğu gibi!

Batı'nın kozları: Kürtler ve Ermeniler

Osmanlı'ya karşı en kolay oynanacak kart etnik karttı.
Çeşitli etnik gruplar ayrı devletler kurma yönünde kolayca kışkırtılabilirdi.
Buna en iyi örnek ünlü İngiliz ajanı Lawrence'ın Arabistan'daki faaliyetleriydi.

Petrolün en yoğun bulunduğu Arap bölgelerinde Lawrence, Arapları Osmanlı'dan ayırmak üzere ayaklandırmış ve Osmanlı'ya karşı savaştırmıştı.
İşte 1920'ye gelirken Anadolu, Lawrencelarla tıka basa dolmuştu.
Amerika, Ermenistan ve Kürdistan haritaları çizerken İngiltere ve Fransa, Osmanlı uyruklu Ermeni ve Kürtleri ayrı devlet kurma yönünde kışkırtıp silahlandırdılar
"Halklara özgürlük!" çığlıkları atıyorlardı.
Gözlerini petrol coğrafyasına dikmişlerdi.

III.Enternasyonal'in yayın organında ingiltere'nin Kürt politikası şöyle açıklanıyordu:

"Eğer bugün ingiliz 'bilginleri', dünya tarihinde önce Kürtlere karşı 'adalet' sağlanması gerektiğinden ve 'gerçek' Kürdistan ın kurulmasına yardımın zorunlu olduğundan dem vuruyorsa, doğrusu bu 'adaletin fazlasıyla petrol ve kan koktuğunu söylemek gerekir"Ağustos 1930 International Press (Metin Aydoğan'ın Bitmeyen Oyun adlı kitabından alıntı; s.123.)

"Türkler Defolsun!"

Yıl 1918…
Savaş bitti.
Osmanlı yenik düşmüştü, ingiliz Agamemnon zırhlısı Yunanistan'ın Mondros Limanı'na demirliydi.
Rauf Orbay başkanlığındaki Osmanlı heyeti bu zırhlıda imzaladığı Mondros Mütarekesiyle silahlarını teslim etti, galip devletlere istedikleri yeri işgal etme hakkı tanındı.
Yunan ordusu izmir'e çıktı ve Ege bölgesini işgale başladı.
5 Şubat 1919 günlü Fransız Journal des Debat gazetesi birinci sayfadan şunları yazıyordu:

"Hemen hemen beş yüz yıl boyunca güney Avrupa'yı yıkan ve Doğu Akdeniz bölgesindeki bütün uygarlığı çökerten bu uğursuz Türk ırkım Asya'ya sürmeli"

Batılı devletlerin Türklere en ağır hakaretler yönelttiği, her yandan kuşattığı bugünlerde Anadolu kaynıyordu.
Ulusal direniş başlıyor, bir millet uyanıyordu.
16 Mayıs 1919'da Mustafa Kemal Paşa yanında Rauf Orbay'la Şişli'den yola çıktı, Tophane rıhtımında bekleyen yaşlı Bandırma vapuruna bindiler.
Türkiye'nin kaderini ve Batı'nın planlarını değiştirecek bir yolculuktu bu.
Galip devletler Anadolu'da başlayan bu direnişin er geç bastırılacağından emindiler, içerde adamları vardı.
Bunların en bariz örnekleriydi Kürt Şerif Paşa ile Ermeni Boğos Nubar Paşa.

Ajanlar Anadolu'da at oynatırken, Batı'yla yakından ilişkili bu iki paşa, Osmanlı devleti toprakları üzerinde bir Ermenistan ve Kürdistan kurulması teklifini Fransız onayına sunmuşlardı.

Yazıma ikinci bölümde devam edeceğim.

Tüm yazılarım: http://mertaslanoglu.blogspot.com/

Sevr'den Büyük Ortadoğu Projesi'ne Türkiye için biçilen rol ne -2

14.09.2014 15:24:13

Yazımın ilk bölümünde Türkiye topraklarında kurulması planlanan Kürdistan ve Ermenistan'ın planlarının Sevr Antlaşması'na kadar dayandığını yazmıştım.
Batı Osmanlı hasta adamken de bu planı yapmıştı, fakat yıllar geçtikçe güçlenen Türkiye bu planın hiçbir zaman gerçekleşmesine izin vermedi.
Türkiye Ortadoğu'da giderek gücünü ve etkinliğini arttırırken batı dünyası da Ortadoğu ülkelerini sömürme adına yeni planlar peşimdeydi.
Bu planların içinde tabii ki Türkiye'de vardı…
Şimdi dilerseniz Sevr Antlaşması'ndan Büyük Ortadoğu Projesi'ne Türkiye için biçilen rolü anlatmaya devam edelim:

Yakışıklılığı nedeniyle Fransızların "Beau Şerif (güzel adam)", adını taktığı ve istanbul'da "boşherif lakaplı Kürt Şerif Paşa" Osmanlı devletinin paşasıydı.
Maaşını Osmanlı hazinesinden alıyordu.
Paris Barış Konferansı günlerinde, 11 Mayıs 1920'de Sadrazam Tevfık Paşa Sevr'in taslaklarını almak için Fransız Dışişleri Bakanlığı'nın saatli salonuna girdi.
Ermeni Paşa da, Kürt Şerif Paşa da oradaydılar…
Fransız Dışişleri Bakanı'nın iki yanında oturmaktaydılar.

Bir Kürdistan ve bir Ermenistan için Fransızlarla pazarlıktaydılar…

Aynı anda Anadolu'dan bir ses yükseliyordu.
Mustafa Kemal, Osmanlı Heyeti'nin imzalayacağı hiçbir antlaşmaya uyulmayacağım haykırıyordu.
Yanında Kürdü'yle, Çer-kezi'yle, Lazı'yla tüm Türk milleti vardı…

"Artık millet adına tek yetkili organ, Büyük Millet Meclisi'dir," diyorlardı.

22 Temmuz 1920 Perşembe günü öğleden sonra saat üçte Yıldız Sarayı merasim salonunda toplanan 39 üyeli Saltanat Şûrası oturumu padişah Vahdettin tarafından açıldı.
Şûra'da Sadrazam Damat Ferid söz alıp şunları söyledi:

"Paris'te imzalamamız istenen antlaşma, istanbul'u ve küçük bir toprak parçasını bize bırakıyor.
Antlaşmayı imzalarsak iyi kötü bu kadar bir varlığımız olacak.
İmzalamazsak dünya haritasından silinmekle tehdit ediliyoruz.
Bu antlaşmanın imzasını oya sunuyorum.
Susanlar imzalayalım demiş sayılacaktır,"
dedi ve Topçu Ferik Rıza Paşa dışında herkes bu ölüm fermanına onay verdi…

Sevr Antlaşması Hayata Geçseydi…
Trakya ve Batı Anadolu Yunanistan'a, Sivas, Malatya, Adana, Urfa, Antep, Maraş ve Suriye; Fransa'ya, Musul dahil Irak ve Arabistan ingiltere'ye, Güneybatı Anadolu, Oniki Adalar ve Rodos İtalya'ya verilecekti!.
Doğu Anadolu'da bir Ermeni ve bir Kürt devleti kurulacaktı!…
Boğazlar ve İstanbul, ayrı bir bayrağı olan komisyon tarafından yönetilecek idi!

Eğer Sevr hayata geçseydi yani Türk milleti, dahi bir liderin arkasında birleşmemiş olsaydı şu anda küçücük bir bölgede yaşıyor olacaktık.
Ayrıca bunu gölgede bırakan başka şartlara da maruz kalıyor olacaktık.
Türklere bırakılan bölgede asker sayısı kısıtlı olacak, devletin ağır silahı bulunmayacaktı; devlet maliyesi Batılı galip devletlerden oluşan bir komisyonca yönetilecekti.
Tahkim hakkı olmayacaktı.
Kapitülasyonlar sürecekti.
Yani tümüyle sömürge bir devlet olacak, toprağı, ordusu, hazinesi Batılılar tarafından kontrol edilen bir devletin bireyleri olarak yaşayacaktık.

Ama bu millet Batı'nın oyununu bozdu.
Tüm olanaksızlıklara rağmen büyük bir zafere imza attı ve tüm dünyayı şoka soktu!
Yedi Düvele göre bu, bir mucizeydi…

Bütün dünyayı şaşkına çeviren Kurtuluş Savaşı ardından Hollandalı Fiandelsblat gazetesi şu sözleri yazdı:

"Türklerin bu beklenmedik zaferi akla şu soruyu getiriyor: Son nefesini vermekte olan, ölüme mahkûm Türkiye dört yıl süren dünya savaşı sırasında tüm maddi ve manevi kaynaklarını tükettiği halde, nasıl olur da tüm dünyayı şaşkına çevirir!?
Sonu gelmiş gibi duran bir ülke, bugün üstelik yapayalnız kaldığı bir anda, müthiş bir örgütlenme yeteneği ve dolu dizgin bir coşku sergiliyor…
Londra'da yapılan hesaplarda Mustafa Kemal ve milliyetçi hareketin sıfırı tükettiği, iflasa sürüklendiği, iki kere ikinin dört ettiği gibi ortadaydı.
Anadolu dullar ve yetimler ülkesine dönmüştü.
Tam dört yıl boyunca milyonlarca insan durmaksızın savaştı ve demir yumruğuyla İngiltere maşası Yunanistan'ı denize döktü.
Bu, ulusal davaya duyduğu inançla mümkün oldu"

Bu uzun yazının sonunda yazar şunları da ekliyor: "İslam düşüncesinin içine girmeliyiz.
Bu mucizeyi anlamak için bunu yapmak gerekli.
Yoksa böyle giderse,-Asya'nın muazzam kapıları yüzümüze ebediyen kapanacak'"
Kasım 1922, Handelsblat

"Bu îşin Rövanşı Var!"

"Asya'nın kapıları," işte sihirli sözcük buydu…
Tıpkı bugün gibi…
Asya pazarlarına el koymak için her şey yapılmalıydı.
Din kullanılmalıydı.
Türk milleti etnik olduğu kadar dini olarak da ayrıştırılmak, sahte bir İslam yaygınlaştırılmalıydı!

İşte bugün medeniyetler ittifakı, dinlerarası diyalog ve Ilımlı İslam'ın Türkiye'ye dayatılması o günlerde kararlaştırıldı.
Osmanlı'ya dönülmeliydi.
Mustafa Kemal Türkiye'si çok tehlikeliydi.
Türkler ulusal kaynaklarına sahip çıkarlar, ekonomide siyasette bağımsız olurlarsa Batı ne yapardı.
Petrol, pamuk, madenler ve suya nasıl el koyarlardı!

O nedenle Lozan'da Lord Curzon şu sözleri söylemişti: "Şimdi bu masada verdiklerimizi yakında ekonomik zorluklar içine düştüğünüzde bir bir geri alacağız!" Geri almak için her şeyi yapacaklardı…
1984'te Türkiye ağır sanayi hamlelerine bir de GAP'ı katınca PKK için düğmeye basıldı.
Güneydoğu Anadolu Projesi suyun kontrolü ve Türkiye'nin zenginleşmesi demekti.
Bölgesel güç olmak yolunda önemli bir merhaleydi ve PKK terörü bu işi engelleyecek, aynı zamanda 100 yıllık Kürt devleti hayalini destekleyecekti…

"Sevr Hortladı!"

Yıl 1991.Cumhurbaşkanı, Turgut Özal…
Kukla bir Kürt devleti için adımlar atılıyor…

Körfez Savaşı Baba Bush'un direktifiyle başlıyor.
Önce Amerika'nın kışkırttığı Kürt gruplar ayaklanıyor.
Saddam Hüseyin, Kürt Türk o bölge insanlarını yok etme operasyonuna kalkışıyor.
Kaçan on binlerce Iraklı Türkiye sınırına dayanıyor.
Batı müdahalesi kaçınılmaz hale geliyor.
Turgut Özal Amerika'yı yardıma çağırıyor ve işte Çekiç Güç bölgeye böylece çöreklenmiş oluyor!
Çekiç Güç kontrolünde bir Kürdistan devletinin tohumu böylece atılmış oluyor.

Irak'ın kuzeyi güvenli bölge ilan ediliyor ve Türkiye-Irak sınırı boyunca 50-60 km.
lik şerit Çekiç Güç kontrolüne veriliyor.
PKK ve bölgedeki teröristler bu ortamda pamuklar içinde yetiştiriliyor.
Çekiç Güç öncesi sayıları bin civarında iken sayısı, Çekiç gücün bölgeye yerleşmesiyle sayısı 25 bine çıkıyor.
Unutmayın ki bu adımlar, küresel güçlerin göz diktiği tüm coğrafyalarda aynı sırayla atılır.

Kürt Açılımı 1991!

Benzer şablonla yapılan bir diğer adım tabu konularda tartışma açmaktır.
Özal, o yıllarda Türkiye'de pek konuşulmayan konuları tartışmaya açacaktı…
"Bir Türk-Kürt Federasyonu kurma fikrini" ortaya atacak, tepkiler sonunda "konuyu tartışmaya açmak istemiştim" diyecekti...
Amerikalılar süreci ve tansiyonu böylece kontrol edecekti.

Aynı Turgut Özal yine 1991'de "Türkiye olarak şu Ermeni soykırımını tanısak ve bu iş sona erse"görüşünüde dillendirdi…
O nedenle Amerikan büyükelçisi Abramowitz, Türk-Kürt Federasyonu lafını ağzından düşürmüyordu.
Tepki gösterenlere
"Bunu ben değil, Cumhurbaşkanınız söylüyor!" cevabı veriyordu.
Emekli Büyükelçi Coşkun Kırca birkaç kez Amerikalı büyükelçiyi dikkatli konuşmaya davet ettiğinde Abramowitz, Özal'ın arkasına sığınmıştı.
O yıllarda Çekiç Güç'ün yarattığı konforlu ortamda Kuzey Irak Batılı yardım kuruluşları ve ajanlarla dolup taşacaktı…

Birleşmiş Milletler şemsiyesi altında ve Çekiç Güç'ün denetimindeki şeritte bir Kürt devleti için kolları sıvamışlardı.
Bölge halkına Batılı kurtarıcılarının geleceği ve bir Kürt devleti kurulacağı müjdesi veriliyordu.
O yıllarda oralarda dolaşırken ispanyol Kültür Derneği'nden, Alman yardım kuruluşlarına kadar 200'e yakın derneğin faaliyetine tanık olmuştum.

1995'te Aksiyon dergisi Jandarma Genel Komutanı Orgeneral Eşref Bitlis tarafından hazırlanan bir rapora yer verdi.
Buna göre İncirlik'ten kalkan Çekiç Güç'e bağlı uçakların PKK'ya havadan malzeme attığı saptanmıştı.

O günlerde İngiliz Daily Telegraph gazetesi de, Amerikalı subayların, PKK'lılarla düzenli toplantılar yaptığını yazdı!
Naci Kaptan'ın araştırmasına göre, Amerikan özel kuvveti Delta Force birlikleri, Kuzey Irak'ta peşmergeleri eğitiyordu.
Bu haber Frankfurter Allgemeine, Observer gibi Avrupa gazetelerinde ve Londra'da çıkan El Hayat adlı gazetede yayımlanmıştı.

PKK'nın Kürdistan Ulusal Kongresi, 2002 yılı Ocak ayında Brüksel'de Amerika'nın desteğiyle toplanacak ve Amerika'da resmen kabul edilecekti.
Batılı ülkeler PKK'ya serbest çalışma şartları sağlıyorlardı.
Avrupa Birliği, PKK'yı adı KADEK olarak değiştirilinceye kadar terör örgütleri listesine koymadı.
PKK, KADEK adını alınca, bu kez de KADEK, terör örgütleri listesine alınmadı.
Bunları görmemek için kör olmak ya da başka devletlere çalışıyor olmak gerekti.
Bu arada on binlerce vatan evladı yitirildi…

Kürt Açılımı 1995!

1995'te Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, Avrupa Birliği'nin terör ile mücadele konusundaki önerilerine şöyle cevap verecekti: "Siz bunu askeri tedbirlerle ortadan kaldıramazsınız diyor.
Siz bunlara azınlık hakları tanımalısınız, diyor.
O zaman anlatıyoruz ki, bunlar bizim ülkenin tümünün sahibi…
Niçin onlara azınlık diyelim!?
Azınlık haklarının ikinci adımı başka istikametlere varır.
Özerkliğe varır, otonomiye varır sonra da Türkiye'nin parçalanmasına varır"

Batı zaten bunu istiyordu…
Yüz yıl önce olduğu gibi planlar aynıydı.
Bir Kürt devleti, bölgedeki ülkelerin ittifakını önleyecek, Türkiye'yi Asya'dan soyutlayıp koparacak ve ikinci İsrail'i petrol coğrafyası üzerine inşa edecekti…
O nedenle yeni Boğos Nubar Paşa'lar ile Kürt Şerif Paşa'lar Türkiye'yi sarmış, masada Batılı devletlerle aynı tarafa oturur olmuşlardı.

Arada CIA marifetiyle gerçekleştirilen darbeler, sesini çıkaran gidişe "dur!" diyen tüm aydınları susturacaktı…
Türkiye'nin kırmızı çizgileri yavaşça solacaktı.
Yabancı büyükelçiler sabır zorlayıcı açıklamalar yapacaklardı.

Amerika'nın Ankara eski büyük elçisi M.
Abramowitz, yayımladığı Türkiye raporunda
"Türkiye'nin parçalanabileceğini" açıkladı…
Abramowitz'in
"Türkiye parçalanabilir!" demesinden çok değil bir ay sonra, Almanya'dan yola çıkarak incirlik üssüne malzeme götüren bir NATO tırında, PKK'ya ulaştırılmak üzere hazırlanmış askeri donatım malzemeleri yakalanmıştı…

Yazıma üçüncü bölümde devam edeceğim.

Tüm yazılarım: http://mertaslanoglu.blogspot.com/


a45UyF587661-140916155149-03
^^^^^ - vvvvv

 
--


Bir kahve icmek icin oturdugunuzda patronunuz sizden bir gorev ister ve bu gorev suresi kahve soguyana kadardir.

Starbucks Kurali
Murphy Kurallarindan



BAKARA - 256 dinde zorlama yoktur...
MUZEMMIL- 19 Suphe yok ki bu (Kur an) bir oguttur.
O halde dileyen Rabbine goturen yolu tutsun...
MUDESSIR - 54 - 55 Suphesiz ki, gercekten de Kuran bir oguttur.
Dileyen ondan ogut alir.

 
Resulullah sav buyurdular ki:
Kim keleri ilk darbede oldururse ona yuz sevap yazilir.
Ikinci vurusta oldururse daha az kazanir.
Ucuncu vurusta ise bundan da az sevap kazanir.

Metin Muslim den alinmadir.
Bazi Tirmizi tertibinde Sayd bolumunde 13. babta.
Muslim, Selam 147 2240
Ebu Davud, Edeb 175, 5263, 5264
Tirmizi, Ahkam 1, 1482
Burada kele denilen hayvan aslinda kertenkeledir.


Cocuklarini kufur mekteplerinde okutanlar onlara buyuk kotuluk etmektedir.

Mehmet Sevket Eygi
Murtecilerin cok sevdigi ve onemsedigi fikir adami.


Turkler kendi gucleri ile adam olamaz.
Ingilizler elimizden tutup bizi kurtaracak.

Yazar Refi Cevat Ulunay -21.05.1919


Rum, Ermeni gibi unsurlardan ayri ayri olusan bir takim ceteler, adi hirsizlikla, ara sira da oldurmelerle mesgul olmuslar, Rum ve Ermeni surgunu esnasinda bu unsurlardan ortaya cikan bazi ceteler ise siyasi bir huviyet kazanmistir. Ruslarin istilasi baslayinca, memleket icinde karisiklik meydana getirmek icin bunlar, Ruslar tarafindan da tesvik ve denizden de desteklenmislerdir.

(22 Mayis 1919)
K. ATATURK


Yasam korkusu ya da olum korkusu ya da kor inanc temeli uzerinde bir Tanri kavramini kabul edemem.
Size kisisel bir Tanri olmadigini kanitlayamam, ama onun hakkinda konusuyor olsaydim bir yalanci olurdum.

I cannot accept any concept of God based on the fear of life or the fear of death or blind faith.
I cannot prove to you that there is no personal God, but if I were to speak of him I would be a liar

Albert Einstein; from Ronald W.Clark, Einstein: The Life and Times, New York: World Publishing Company, 1971, p.622.


Daha gun o gun degil, derlenip durulmesin bayraklar.
Dinleyin, duydugunuz cakallarin ulumasidir.
Saflari siklastirin cocuklar,
Bu kavga fasizme karsi, bu kavga hurriyet kavgasidir.

Nazim Hikmet Ran


Siyonizm, bir tur irkcilik ve irkci ayrimciliktir.
Dunya barisina tehdit olusturan Siyonizm i siddetle kiniyor ve tum ulkeleri bu irkci ve emperyalist ideolojiye karsi cikmaya cagiriyoruz

Birlesmis Milletler Genel Kurul Karari No: 3379, 10 Kasim 1975
Yilmaz Dikbas-EFENDI TERORISTLER
0532 233 31 52


Kurmus oldugum gruba uye olun
Moderasyonsuz, sansursuz ve ozgur bir gruptur:
Ozgur_Gundem-subscribe@yahoogroups.com
Ayrilmak isterseniz de :
Ozgur_Gundem-unsubscribe@yahoogroups.com
Grup Sayfamız :
http://groups.yahoo.com/group/Ozgur_Gundem/
Arzu ederseniz bloguma da goz atabilirsiniz.
http://orajpoyraz.blogspot.com/



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder