26 Eylül 2010 Pazar

Benim adamım.....

'Yapma dediklerini yaptım'

İngiltere'de Arthur Langran adlı savaş gazisi 300 bin sigara, 900 şişe viskiyle 100 yaşına bastı!
'Yapma         dediklerini yaptım'
Uzun yaşamasını ise, insanların 'yapma' dedikleri şeyleri yapmasına bağlıyor.

İki çocuk babası Arthur, sigara içmeye 20 yaşında başlamış ve o zamandan beri günde en az 10 tane içiyor. Bu da toplamda 292 bin sigaraya denk oluyor. Buna 80 yıl boyunca her gün içtiği bir bardak viski, yani toplam 900 şişe viski de ekleniyor.

Arthur, "Daima işin sırrının yapma denileni yapmak olduğunu söylerim. 20 yaşından beri sigara içiyorum ve hala bundan keyif alıyorum" diyor.

Bir barda 100. yaş gününü bira içerek kutlayan Arthur'un 62 yaşındaki oğlu Peter, "Doktor ona sigarayı bıraktırmanın bir anlamı olmayacağını söyledi. Zorlu bir yaşamı oldu. Bir yetimdi, zor şartlarda yaşadı, 14 yaşında Kanada'da ırgat olarak çalıştı. İkinci Dünya Savaşı'nda orduya katılmak için 1940'de İngiltere'ye döndü ve Nazilerle savaştı. Savaşta bir el bombasından sağ kurtuldu, şarapnel parçalarının bazıları hala derisinin altında" diyor.

Yine de, Arthur'un uzun yaşamasının sırrının genetiğiyle ilgili olmasının kuvvetle muhtemel olduğu akıldan çıkarılmamalı.

http://haber.gazetevatan.com/yapma-dediklerini-yaptim/331099/7/Yasam
--  -~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~ Timsah Sokak Şiirleri  Aynı ölmüyor herkes Kimi azala azala   Ağaç geleneği temsil ediyor Oysa hızlı trenler ölçüyor hayatı Gecikme bağışlamayan adımlar Çürük terazilerde ağır çekiyor Başkalarına benzemenin karanlık imkanları tartıyor içimizi kendini kemirirken başarıyla işaretli yollar, yokuşlara sunulan fırsat Alçak denklem trapezde genleşiyor Kanına düşen demir, yüklenen adrenalin, kaçınılmaz adres Zaman bütün başlangıçları eskitiyor aynı kalmıyor kimse aynı düşünmüyor  Kendini bulmak dünyanın her yerinde zaman alırken Cunta günlerine verilmiş gençlik Hayat geri istiyor  Özgürlük dediğin öksüzlüğe kalıyorsun debisi yüksek nehirler akıp durdu içinde şimdiki çaresizliğin haksız bir dinginlik içindeki saf şiir, kendinden hayat yapan toy tedirginlik yıllara kaptırdıklarını olgunluk sanıyorsun görünür oluyor dünya yuvarlaştıkça bütün maceraları kuşatan politika o zaman da biliyordun, şimdi de biliyorsun yıllarca başkalarının anlamasını beklediğin gerçeklerin yasını tutuyorsun  su üstünde sektirir gibi geçmişe fırlattığın taş bir başkasının çocukluğuna düşüyor erkekliğin yeniyetmeliği bitiyor her yeni aşkla tekrar başa dönüyorsun o zaman da bilmiyordun şimdi de bilmiyorsun  Aşağılanmanın boy aynasında Boy ölçüsü alınan cesaret Hayat birkaç beden önden gidiyor Kendi gölgende kalıyorsun hep Kimsesizliğine terzi olmuyor kimse Neye soyunursan soyun Memleket kadar giyiniyorsun Bir bedenin sonunu gören çabuk giysiler gibi tükene tükene kendini geçiyorsun o zaman da biliyordun şimdi de biliyorsun aynı ölmüyor herkes teyel yerlerinden kumaş kendini ödüyor aslına bakacak olursan kim yaşadığını ne kadar biliyor?  Murathan Mungan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder