Oraj POYRAZ Hoş geldiniz!...: SAYENİZDE....

30 Nisan 2014 Çarşamba

SAYENİZDE....

Boş laf değildir, emin olun.
Türk(!?)iye dönüşüyor.
Köylü varoş oluyor.
Çoban Sülü zaman içinde bizim arızalı Tayyipcan kardeşe dönüştü.
Daha önce de Menderes ti zaten.

Hepsi de birbiriyle akraba olan köylü büyük kentin karanlık sokaklarında kendinden olmayana her şeyi yapacak hale geldi.
Hatta kendinden olana da niyeti bozuk.

Artık ayıp yok.
Günah zaten yok.
Kötü ise kişiye göre tanımlı.

Bu vakitte kimse kimseye güvenemez.
Kardeş kardeşinin çocuğunu başını taşla eziyor, ırzına geçiyor.

Yolda gelin mi gördün zikeceksin.
Topkapı'nın o tarih dolu duvarlarının dibinde hatun mu gördün başını taşla ezeceksin.
Sokakta neşeyle koşturan bir çocuk mu gördün bitti?!....

Artık her şey seni tahrik ediyor.
Ağaç kovuğu, damacananın ağzı, şeftalinin gediği, sabunun ortası her şey olabilir.
Yeter ki delik olsun.

Artık toplumsal sözleşme falan yok.
Gücü gücüne yetene var.
Parası daha çok olana var.
Paran çoksa haklı olan sensin.
Gücün çoksa yine aynı.
Büyük Jiplere biniyorsan sen her şeyi yapabilirsin.
Boğazda yalıda oturuyorsan, kız arkadaşını testereyle parçalayabilirsin.
Sonra da yurt dışına kaçarsın.

Artık bir tuhaf ahlak anlayışı var.
En önemli yanı.
Tek yanlı oluşu.
Sen yapacaksın, başkası sana yapamayacak.

Olmuyor tabii.
Çünkü doğa kanunlarına aykırı.

O yüzden en azılı ırkçı dötünü iri yarı bir zenciye veriyor.

Kendi öz bebeğini öpen(!) mahpusta onlarca erkeğe dübürünü teslim ediyor.
Öyle ki, kıçını dahi tutamaz hale düşüyor.

İlahi adelet.

Ama belirtiyorum.
Kimse bu adaletten Allahı sorumlu saymasın.
Ben tanrı diyorum.
Adını Yüce Dei olarak koydum.
Siz en adil, en akil, en ahlaklı tanrı olarak kimi saydıysanız o olsun.
Bu dünya da işi bitiren, ahir zamanı olmayan bir tanrıdır o.

Saygılar.
Oraj POYRAZ
L2fSIJNoA0xfSNxA