Anadolu halkları Günaydın demeyecek.
İnat edecek.
İslah olmamak, akıllanmamak için, hatadan dönmemek için inat edecek.
Ego yapacak, laf, söz, nasihat falan dinlemeyecek.
Dayak yiyecek, ağzına edilecek ama laf söz dinlemeyecek.
Kafasını taşlara vura vura öğrenecek ama hemen unutacak.
Evet Anadolu Türklerinin sonu böyle olacak.
Türklüklerinden istifa edecekler.
Her türlü mezalimi yaşayacak ve kendilerini suçlu sayacaklar.
Kimliklerinden utanacaklar.
Aşağılık duyguları içinde debelenecekler.
En sonunda Türk olmayı da, Müslüman olmayı da bırakacaklar.
Bildiğin Rum falan olacaklar.
Zaman içinde çok iyi İngilizce konuşacaklar.
Gündelik yaşamda bile İngilizce konuşacaklar.
Gazeteler, diziler, televizyonlar, sinemalar falan.
Yüzyıllar sonra birileri arkeoljik kazılarda bu topraklarda bir zamanlar Türklerin de yaşadığını keşfedecek.
Çoktaan kaybolup gitmiş olan Türkçeyi anlamaya çalışacaklar.
Ne medeniyetmiş diye hayret edecekler.
Meğer bütün Avrupa, Asya tarihinde çok önemli yer tutmuş diyecekler.
Tıpkı şimdilerde, Sümerler, Hititliler için söylediğimiz gibi.
Oraj POYRAZ
Bekir Coşkun : Artık 'Günaydın' De Türkiye...
Savaşıdır bu karanlık ile aydınlığın...
Sürecek...
*
Serçeler sabah şarkılarını karanlıktan kurtulduklarında söylerler...
Aydınlığa kavuşmanın sevincidir o şarkı...
Onların vatanı da dut ağacı...
*
Menekşeler ışığı bekler...
Papatya, büzülüp yumulur gün batışında...
Lalenin geceleri boynunu bükmesi...
Peki, neden yüzünü hep güneşe döner ayçiçekleri?..
*
Masallarda canavarlar hep gece çıkar...
Anneannemizin bizi daha çok korkutmak istemesindendi...
Akrep saklanır ışıktan...
Yarasa geceyi bekler...
Boşuna değildir yılanın karanlığı seçmesi...
*
Doğum aydınlıktır mesela...
Ölüm karanlık...
Acı ışığı sevmez...
Hani ağlarken gözlerini açamazsın ya...
*
Suç geceyi gözler...
Geceleri basar eşkıya...
Haydut geceye muhtaçtır...
Hırsızın işi zaten karanlıkta...
*
Her yerde karanlık ile aydınlık savaşıyor...
Okulda, camide, atölyede, kahvehanelerde, mahallede, yolda, sokakta, meydanda...
Bu çığlıklar...
Bu toz duman...
O ağlayan kız...
O vurulan yağız oğlan...
O elinde pala olan...
Vuruşmasıdır aydınlık ile karanlığın...
*
Yeter bence...
Her zaman aydınlık gelir, peşinden karanlığın...
Bak gün ağarıyor...
Aç gözünü...
Umutların uyansın...
Sevinç çığlıkları at...
"Günaydın" de Türkiye artık...
Günaydın...
a45UyF587661-201307301451-10
Affedilmeyecek gunah, insanlarin bir birlerine olan zulmudur.
Hz.Ali
Kurmus oldugum gruba uye olun Moderasyonsuz, sansursuz ve ozgur bir gruptur: Ozgur_Gundem-subscribe@yahoogroups.com | Ayrilmak isterseniz de : Ozgur_Gundem-unsubscribe@yahoogroups.com | Grup Sayfamız : http://groups.yahoo.com/group/Ozgur_Gundem/ | Arzu ederseniz bloguma da goz atabilirsiniz. http://orajpoyraz.blogspot.com/ |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder