Bir adam son günlerini yaşıyormuş.
Uzuvları meleklerin huzuruna çıkmışlar.
Göz saygıyla ayağa kalkmış, kibarca söze başlamış.
Efendim... Sizden bir ricam var.
Emekliye ayrılmak istiyorum.
Yetmiş yıldır görmekten yoruldum.
Sırayla kulaklar, ayaklar söz alıp emekliliklerini istemiş.
Derken arkadan çok kısık bir ses duyulmuş:
Asıl emeklilik benim hakkım!
Melekler öfkeyle bağırmış.
Ayağa kalkıp konuşsana saygısız.
Ayağa kalkacak güçte olsam emekliliğimi ister miydim hiç?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder